FELEK

Terk Ediş

"BABAANNE!" diye öfkeyle bağırarak girmişti koca köşkün kapısından içeri Ömer. İçindeki nefret öfkesi ile daha da artarken artık ne yapacağını bilmez halde gözü dönmüştü. Defne ortada yoktu ve buna eğer babaannesi olacak o kadın sebep olmuşsa işte o zaman bu çoktan kopmuş olan fırtana daha da büyüyecek ve her şeyi yerle yeksan edecekti.

"BABAANNE!" diye evin içinde bağırmaya devam ediyordu Ömer. Yusuf arayıp Defne'nin ortada olmadığını söyleyince aklına ilk maalesef ki babaannesi gelmişti.

"Ne oluyor? Ne bağırıyorsun böyle benim evimde bu ne cüret?" diye sinirle söylenerek telaşlı bir şekilde gelmişti Ömer'in yanına Muazzez.

"Defne nerde?" diye burnundan soluyarak sormuştu Ömer. Bastırmaya çalıştığı öfkesiyle sıktığı yumruklarını bir yere geçirmemek için zor tutuyordu kendisini.

"Ne?"

"Defne nerde dedim!"

"Nerden bileyim ben nerde? Ne oluyor?" diye şaşkınlıkla sormuştu Muazzez.

"Bak bana sakın bir numara çekmeye kalkma! DEFNE NERDE?" diye en son korumaya çalıştığı sakinliği gitmiş ve bağırmıştı.

"BİLMİYORUM!"

"DEFNE NERDE? YETER!" diye bağırırken yaşlı kadının üstüne doğru yürümüştü Ömer.

"BİLMİYORUM DEDİM SANA!" . "Sahip çıkamadın değil mi o kıza? Kaçırıldı. Sende benim yaptığımı düşünüyorsun."

"Başka kimin yaptığını düşünmeliyim? Etrafımdaki bir numaralı şeytan sensin! Kim yapacak başka?"

"Senin yüzünden olduğuna bu kadar eminsin yani? Kızı bir karanlığa sürüklemişsin de haberin yok! Şu haline bak, etrafın şeytan dolu da birde numaralandırıyorsun. Yazık o kıza, senin gibi bir belanın peşine takıldığı için."

"Kes sesini."

"Bu da yakında terk eder gider seni. Senin kaderin bu sen terk edilmeye mahkumsun."

"Kes sesini artık. KES SESİNİ!" diye bağırmasıyla hemen arkalarında olan dedesi Hulisi'nin sesi duyulmuştu,

"Ömer? Oğlum?" demişti adam gözlerindeki sevinçle ve hızla yanına yaklaşıp ona sarılmıştı. "Neden bağırışıyorsunuz? Ömer? Hangi rüzgar attı seni buraya? Bunca sene sonra?"

"Karına sor. Hoş sen zaten her şeyi ona sorar ondan öğrenirsin. Bizi dinlediğin mi var." . "Bak son kez soruyorum sana, Defne nerde?"

"Yok burda Defne falan git başka yerde ara hadi. Akşam akşam çıkardığın bu kadar olay yeter."

"Defne kim? Neler oluyor burda!"

"Yine hiçbir şeyden haberin yok dede. Her zamanki gibi."

"Alın şunu şurdan atın dışarı." diye hemen arkalarındaki adamlarına talimat vermişti Muazzez.

"Muazzez saçmalama! Böyle kapı dışarı edilir mi torunumuz o bizim!" . "Durun sizde!" demişti tam Ömer'i tutup dışarı atacak adamlara.

"Sorun değil dede. Ben böyle kapı dışarı edilmeye alışkınım. İlk değil." demişti Ömer ve ardından telefonuna gelen mesaja bakmıştı,

Yusuf
-Çok acil buraya gelmelisin.

"Şimdi gidiyorum Defneyi bulmaya ama eğer bu işin içinde senin bir parmağın varsa, eğer ucundan kıyısından bu işe bulaşmışsan işte o zaman kendin için saklanacak bir yer bul. Kaç benden. Avlarım yoksa seni." demişti Ömer buz gibi bir tonda ve girdiği kapıdan geri çıkarken Muazzez de "Sen kimsinde beni tehdit ediyorsun? Bu ne cüret!" diye bağırmış ama onu dinlemeden çoktan çıkıp giderken arkasında kavgaya tutuşan bir çift bırakmıştı.