FELEK

Vazo

"Koray anlat artık ne oldu!"

"Bağırma bana! Pis! Evim soyulmuş burda benim vıh!" deyip tekrar ağlamaya başlamıştı Koray.

Ömer ve Defne haberi duyar duymaz hemen Koray'ın yanına gitmişlerdi. Beklediklerinin aksine evde çok bir eksik yok gibiydi. Geldiklerinden beri Koray'ın olayı anlatmasını bekliyorlar ama Koray ağlamak dışında pek bir şey yapmıyordu.

"Korişimmm, aşkım hadi artık anlat artık ne oldu?"

"Ah sorma hayatım sorma! Çok kötü gitti vazom gitti!"

"Ne vazosu?"

"Tarihi eser antika vazom gitti Allah'ım ne büyük acılar bunlar yarabbim çok üzgünüm çok!"

"Sadece bir vazo mu yani?" demişti Ömer sinirini bastırmak için dişlerinin arasından konuşurken.

"Sensin sadece bir vazo! Sanattan anlamaz kültürsüz seni! Çok kıymetliydi diyorum!"

"Korişim olsun bak sana bir zarar gelmemiş cana geleceğine mala gelsin değil mi boşver. Bak başka bir şeyini de çalmamışlar hem."

"Kız senin kafan mı güzel? Hayatım bu Ömüşün yanında kala kala onun gibi olmuşsun. Kültürlü de bir şeydin sen ama?"

"Aşk olsun." demişti Defne dudağını büzerek.

"Ben gidiyorum ya. Bir şey oldu sandım bir de altı üstü vazo çalmış herifler. Ortalığı birbirine kattın." demişti Ömer ve yerinden kalkıp tam kapıya doğru ilerleyecekken Koray'ın "Seni geri zekalı!". "O vazo şu an tam 7 milyon dolar değerinde!" diye haykırdığında aniden durmuştu. Hemen arkasını dönüp kocaman olmuş gözlerle hızla tekrar Koray'ın yanına ilerlemiş ve yakalarından tutup masanın arkasında olan adamı kendisine çekmişti.

"7 milyon dolar ne lan! Dalga mı geçiyorsun benimle?"

"Ay bırak yakamı be!" demişti Koray Ömer'in elinden kurtulup. "Hayatım ben sabahtan beri niye böyle yırtınıyorum sanıyorsun? Gitti en bir değerlim gitti!"

Ömer hala şok olmuş bir şekilde öylece Koray'a bakarken Defne de onunla aynı şekildeydi. " 7 milyon." demişti ağzı açık kalmış bir şekilde ve ardından Ömer devam etti, "Dolar."

"Ay hayatım fakir misiniz siz he? Neye bu kadar şaşırıyorsunuz? Ay Allah'ım bunlar hem kültürsüz hem fakirler!"

"Lan fakirim tabii şu an işim gücüm yok. Bir gelir kaynağım yok ne yapayım?"

"Nasıl?" demişti Defne şaşkınlığının üzerine daha da şaşırarak.

"İstifa ettim." demişti Ömer de belli belirsiz bir şekilde.

"Hayatım o senin sorunun atar gider yapmasaydın da istifa etmeseydin! Ben mi dedim he ben mi dedim! Kız yolarım seni bana odaklanmalısın şu an!"

"Koray tamam. Düzgün bir şekilde anlat şu olayı şimdi. Onları gördün mü? Kaç kişilerdi? Sıfatları ne şekildi?"

"Hee, dur çok şey sordun. Net bir şekilde görmedim hayatım kimseyi ay ben burda mutfaktaydım şekerim düşmüştü de bir şeyler atıştırayım dedim ama hepsi diyet ürünler bak! Ah hele şu var ya aşırı hafif al kız bak dene."

"Koray!" demişti Ömer sitemkâr bir şekilde.

"Iyy aman yemezsen yeme. Ben yerim."

"Koraycım, canım hadi anlat artık şu olayı." demişti Defne de yumuşak bir şekilde.

"Kız daha ne anlatayım ben burda yemek hazırlarken girmişler eve tam vazoyu alıp gidiyorlardı da gördüm ama ne fayda kaçıp gittiler!"

"Of! Elimizde hiçbir şey yok yani?" demişti Ömer sırtını geri atıp kollarını önünde bağlayarak.