FELEK

Bahçe

"Hoş geldiiiin." demişti Ömer'e, bahçede çimenlere oturup tuvalini boyayan Defne.

"Hoş bulduk." diyerek eşinin yanına doğru gelmişti Ömer de ve o da hemen yanına çimenlere oturmuştu. Gününün yorgun geçtiği ger halinden belli oluyordu ve bitkince kafasını Defne'nin omzuna yaslamıştı.

"Nasıldı ilk iş günün? Çok mu yoruldun?"

"Yani aslında bütün emniyetteydik bir vaka gelmedi. Ekiple tanıştım filan olağan bir gündü."

"Nasıldı peki? Ekip, insanlar?"

"İyi, güzel. Beni zorlayacak biri yok içlerinde ama bakalım. Anlaşabileceğiz gibi duruyor şimdilik."

"Sen niye böyle durgunsun?" demesiyle Defne'nin, Ömer başını kaldırmasıyla birkaç saniye bakışmışlardı ardından tekrar oflayarak "Bilmiyorum." diyerek başını Defne'nin omzuna yaslamıştı. "Kendimi çok bitkin hissediyorum."

"Başka bir sorun mu var? Bunların dışında."

"Aslında yok. Bilmiyorum gerçekten, canım bi' sıkkın sadece anlamadım."

"Toparlan o zaman, kendine gel. Yoksa ben getirmesini bilirim."

"Nasıl olacak ki o?" demesiyle Ömer'in, Defne kendisini geri çekmişti ve Ömer de doğrulmak yerine kendisini çimenlere doğru bırakarak sırt üstü uzanmıştı.

Defne de gözlerini büyütüp "E yuh. Hem mental hem fiziksel olarak yıkıldın şu an." demişti.

"Çok sıkıldım ya. Acaba hayatımızda bir aksiyon yok diye mi böyle oldu?"

"Ağzını hayra aç ya. Olmasın da zaten!"

"Olmasın tabii ama... sıkıcı işte."

"Paşamızı nasıl eğlendirebiliriz?" diyerek Defne de kendisini Ömer'in yanına doğru bırakmış o da çimenlere uzanmıştı.

"Ay öf! Beni kendime getirecektin getir hadi."

"Tıh, hevesim kaçtı benimde."

"Al işte. İki enayi gibi kaldık böyle."

"Sensin enayi. Salak."

İkiside bu muhabbetin bir yere gitmediğini fark edince susmuş ve bir süre mavi gökyüzünü kaplayan bulutları izlemişlerdi. Ardından Defne aklına gelen bir fikir ile gözleri ışıldayarak hemen Ömer'e dönmüş ve tek dirseğinden destek alarak hafifçe doğrulmuştu. Boşta olan elini ise Ömer'in karın kaslarının üzerine getirmiş yavaşça parmak uçlarını oraya sürtmeye başlamıştı.

"Acaba diyorum..." demesiyle Defne'nin daha cümlesini bitiremeden, Ömer çok hızlı bir şekilde onunla aynı pozisyonu almış ve "Olur!" diyerek Defneyi yana devirip altına almıştı.

"Ne olur? Daha söylemedim ki!" demişti Defne fakat Ömer çoktan onun boynuna doğru bir yol izlemişti.

"Dur be! N'apıyorsun?" demişti Defne ise Ömer'i geri itip.

"Sevişmeyecek miydik? Açık hava filan hani..." demişti Ömer ise hayalleri yıkılmış bir şekilde.

"Hayır canım o nerden çıktı şimdi?" demişti Defne ise ve Ömer de gözlerini devirip geri çimenlere uzanmıştı.

"Niye öyle şey şey şeyler yapıyorsun o zaman?"

"Aklın fikrin hep orda!"

"Çok güzelsin ama." diyerek masum bir çocuk gibi dudaklarını büzmüştü Ömer.

Defne gülümseyip, "Tamam neyse... benide dağıttın burda." demişti. "Tatile çıkalım mı diyecektim? Yaz da geliyor ya şimdi. Ne dersin?"

"Tatil mi?"