Üzerine giymiş olduğu ince askılı, krem rengindeki yazlık elbisesiyle bahar gibi temiz ve cıvıl cıvıldı Nefes... Etrafındaki insanlarla konuşup, gülümserken onu izlemek en güzel görüntüyken kıskanç kalbimin beni ele geçiren tarafı tarifi imkansız bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3
Senem ve Nefes nefeslerini tutmuş arkalarından gelen sesin sahibine odaklanmışlardı.
Nefes "Ağabey?"
Poyraz "Bu ne hal kızım ya? Sesiniz sokaktan duyuluyor!"
Senem "Sana öyle geliyor olmasın!" Poyraz sert bakışlarını genç kıza yöneltmiş sağ eliyle burun kemerini sıkmıştı. Demek hala kendisine küstü karısı. Ama onunda alttan almaya niyeti yoktu bu sefer çünkü onun yüzünden bir dava kaybetmişti daha doğrusu bir müvekkilini...
Poyraz "Ne yani yalan mı söylüyorum ben?"
Senem "Neden olmasın!"
Genç kadın,ellerini beline koymuş kocasının kızgın yüzüne bakıyordu. Kendisine sinirli olduğunu biliyor ancak bunu kendisine yansıtacağına daha çok Nefes'e yansıtıyordu ve bu duruma sinir oluyordu. Nefes,ikisinin arasında neler geçtiğini bilmediğinden gözlerini devirip abisine baktı ve "Evet ağabey,sen neden gelmiştin?" diye sordu.
Nefesin beklenmedik sorusuyla afallayan Poyraz bakışlarını Senem'den çekip Nefese yoğunlaştırdı.
Poyraz "Niye olacak kızım! Annem "git bak oğlum bunlar öğlen bir kapandılar içeri bir daha da sesleri çıkmadı" dedi. Ben de geleyim bir bakayım dedim ama hiç de sus pus olmuş bir haliniz yoktu. Sahi sizin böyle gülmenize neden olan şey nedir?"
Senem "Sana ne!"
Poyraz "Sana soran olmadı Esmer!"
Senem "Bana bir daha sakın ESMER deme!"
Poyraz "Yoksa ne olur? Ne yaparsın?" dedi. Aslında gülmek istiyor ama yapamıyordu.
Senem, genç adamın karşısına dikilmiş kömür karası gözlerini genç adamın zümrüt yeşili gözlerine kilitlemişti. Ellerini beline koyup yüzünü Poyraz'ın yüzüne yakınlaştırıp "sana öyle şeyler yaparım ki değil bana ESMER demek adımı bile söyleyemezsin"dedi.Karısının,kendisini tehdit etmesi üzerine Poyraz yüzüne alaycı bir ifade koymuş ve onu en can alıcı şekilde uyarmıştı.
Poyraz "Öyle mi?Bunu nasıl yapacağını merak ediyorum doğrusu!"
Senem "Gıcık! Ben gidiyorum Nefes,yarın görüşürüz. Ha,sen de sakın eve geleyim deme. O bürodaki kaşar Aysuyu kovana dek seni görmek istemiyorum ona göre!" dedi özlemle baktığı adama.
Nefes "Gidiyor musun?Yemeğe kalsaydın!"
Senem "Gerek yok.Yarın görüşürüz canım."
Nefes,yatağından doğrulup arkadaşını geçirmek üzere ayağa kalktı ama Senem ona "Gerek yok tatlım yolu biliyorum" dedi.Senem çıkarken Poyraz arkasından onun duyabileceği şekilde "iyi akşamlar ESMER"dedi.Senem bunu duymuştu ama Talu annesinin yanında kavga etmeyecekti.
Nefes,arkadaşının kapıdan sessiz ama sinirli bir şekilde çıktığını görünce abisine ters bir bakış attı ve ona "Bu yaptığın hiç hoş değildi abi.Neden onunla bu kadar uğraşıyorsun anlamıyorum?"
