Üzerine giymiş olduğu ince askılı, krem rengindeki yazlık elbisesiyle bahar gibi temiz ve cıvıl cıvıldı Nefes... Etrafındaki insanlarla konuşup, gülümserken onu izlemek en güzel görüntüyken kıskanç kalbimin beni ele geçiren tarafı tarifi imkansız bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
7
Ateş, bilmeden Nefes'in hayatına girmişti bile o Nefesin kimle konuştuğunu mesajlaştığını öğrenmeye çalışırken Mustafa; Ateş'in son hamlesinden habersiz "ateşle" oynamaya devam ediyordu. Pes etmemişti ve ilk mesaj tekrardan Nefesin telefonunun ekranındaydı.
Mustafa "Selam!"
Daha önce hiç hissetmediği duyguları hissetmişti Nefes bugün. Acıya, korkuya alışık olan ruhu bugün bambaşka şeylerden nedenlerden ötürü korkmuş ama kanat çırpmıştı. Yüreği öyle hızlı atıyordu ki bunun sebebini anlayamıyordu genç yüreği. Koşarak eve girdiğinde kapıyı kapatıp sırtını arkasına yasladığında yüzünde tatlı bir tebessüm vardı. Ne kadar da güzel bir adamdı o? Gözleri aklına geldikçe yanaklarına ateş basıyordu. Ateş... Ateş... Kıkırdadı. Sahiden adı gibiydi adam. İnsan onun yanında erimeden durabilir miydi acaba? Kendi kendisine hayaller kurarken karşısındaki görüntü ile genç kız daha da kızarmıştı... Senem, elinde çırpıcı ile Nefes'in karşısına geçmiş dikkatli gözlerle kendisini süzüyordu. "Sana ne oldu?" diye soran Nefes kahkahasına engel olamamıştı.
Yüzünü bilmiş bir şekilde buruşturan Senem "Krep yapıyoruz Talu annemle kızım!" dedi dikleştirdiği çenesiyle ukala bir görüntü çizerek.
Nefes "İyi tamam bir şey demedik!"
Senem, Nefes'teki hareketliliği fark etmişti. Dahası güzel gözlerinde oynaşmakta olan hareleri fark etmiş ve ona doğru bir adım atarak "Senin neyin var bakayım?" diye sormuştu şüpheyle.
Nefes, ne diyeceğini bilemez bir halde sırtını yasladığı yerden çekerken "Hiç... Hiçbir şeyim yok." diye geveledi.
"Bana yalan söyleme!" diyen Senem'den kurtulamayacağını anlayan Nefes genç kadına başıyla yatak odasını işaret etmişti. Senem, bir koşu mutfağa gidip Talu annesinden izin almış ve koşa koşa Nefes'in odasına gitmişti. Nefes'in, çantasını boynundan çıkarmasına izin vermeden genç kızı yatağa atan Senem "Hemen söyle! Adı ne? Nerede çalışıyor? Yakışıklı mı? Of! Benim ki de soru mu şimdi senin beğendiğin adam tabi ki yakışıklı olur!" diyerek Nefes'in üzerinde tepiniyordu genç kadın. Nefes ise hala kısa ama ona çok güzel öğleden sonrasını düşünüyordu buğulu bakışlarıyla. Paşa da Ateş denen o adamı fark etmemek de nereden çıkmıştı? O yakışıklı yüzüne öyle ukalaca cevaplar verirsen Allah da işte böyle cezalandırırdı seni! Kendi kendisine düşünürken Senem'in sesi onu içinde bulunduğu ruh halinden kurtarmıştı.
Senem "Aloooooo!"
Nefes "Of tamam ama kalk üzerimden Senem!"
Senem "Tamam! Tamam." dedi ve Nefes'in üzerinden kalkarak onu serbest bıraktı... Derin bir nefes alarak gözlerini kapatan genç kız; Senem'e bugün Paşadan çıktıktan sonra başına gelenleri bir bir anlattı. Anlatması bittiğinde hala kapalı olan gözlerini istemeyerek de olsa açan Nefes, Senemin yarı tebessüm yarı şaşkın yüzüne bakakalmış ve ağzından çıkan sözcüklere şaşırmıştı.
