💞 ဦး ❤နှလုံးသား❤အား ပိုင်ဆိုင်ပါရစေ💞
🍑💌 အပိုင်း- ၃၁💋🌼
''''ဟင်....ဘုံ....''''
ဧည့်ခန်းတွင် ဦးမင်းညထင်နှင့်အတူထိုင်နေပြီး
ငိုရှိုက်နေသည့်ဘုံ....ချစ်ခြင်းနာမည်ကို
ဝမ်းသာအားရစွာခေါ်လာပြီး မျက်နှာငြိုးငြိုးလေးနဲ့
ကြည့်နေလေသည်။
ချစ်ခြင်းလည်း ဘုံ ဆီ အမြန်ပြေးသွားလိုက်ကာ
ဒေါသအရှိန်အဟုန်ပြင်းစွာဖြင့် ဦးမင်းညထင်ကို
ရိုက်ရန်ရွယ်လိုက်သည်။ဒါပေမယ့်လည်း
သူမလက်ဟာ လေထဲတွင်ရပ်တန့်သွားရပြီး
''''ကျစ်!....D မင်းငတိမလေးကိုထိန်းနော်
ပြီးမှငါလွန်တယ်လာမပြောနဲ့''''
ထင်ကိုရိုက်ဖို့ရွယ်လာသည့်လက်ကိုအသာယာ
ဖမ်းဆုပ်ပြီး Dကိုကလေးလာထိန်းပေးဖို့
ပြောရသည်။
''''ဘာရှင့်''''
ငတိမလေးဟု အခေါ်ခံလိုက်ရတာကြောင့်
ချစ်ခြင်း ခံပြင်းမှုဒေါသစိတ်တွေဖြင့်
ပြောလိုက်သည်။
Dလည်း သျှန်တို့အနားသွား၍ babeကို
ဖြောင်းဖြလိုက်သည်။
''''babe...တော်တော့ ဘုံကိုတွေ့ရအောင်
ခေါ်လာပေးတာရန်ဖြစ်ဖို့မဟုတ်ဘူး''''
''''လူကြီးနော်...ချစ်ခြင်း ဘက်ကဝင်ပြောမပေးဘူး''''
ထူးထူးခြားခြား လူကြီး ဟုခေါ်လိုက်တာကြောင့်
D နှလုံးခုန်သံကပိုပြီးမြန်လာသသည်။
ပျှော်ရွှင်ကြည်နူးမှုတွေရင်ဘတ်ထဲ
ပြည့်နှက်လာပြီး ပြုံးလျက် သျှန်အနားမှ
babeကိုအသာပွေ့ချီ၍ဆိုဖာပေါ်တွင်
ချပေးလိုက်သည်။
''''အလကားလူယုတ်မာကြီး ဘာလို့ဘုံကိုဖမ်းတာလဲ
မိဘတွေဘယ်လောက်စိတ်ပူနေမလဲဆိုတာ
ရှင်မသိဘူးလား ''''
''''ချစ်ခြင်းရယ် တော်ပါတော့''''
ဦးနှင့်ချစ်ခြင်းကိုကြည့်ပြီး ဘုံ ရယ်ချင်လာသည်။
တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ဘယ်သောအခါမှ
မတည့်ကြဘူး.....သူငယ်ချင်းကိုတွေ့ရတော့
အတိုင်းမသိဝမ်းသာနေမိတယ်
မပြီးဆုံးနိုင်စွာရန်တွေ့နေသော ချစ်ခြင်းကို
ရပ်ဖို့ပြောရတော့သည်။
