💞ဦး❤နှလုံးသား❤အား ပိုင်ဆိုင်ပါရစေ💞
💫🌟 [ အပိုင်း - ၆ ]🍬🍬🌟
''''ဒိုင်း....''''
''''အမေ့!!''''
ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရသောသေနတ်သံကြောင့်
ဘုံ ကြောက်လန့်စွာဖြင့် သူ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်
မိသွားသည်။သူကလည်း ဘုံကိုယ်ကိုရင်ခွင်ထဲ
ဆွဲသွင်းလာပြီး ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ငုံ့ထားသည်။
သူမတို့ဆီကို အဆက်မပြတ်ရောက်
ရှိလာသော သေနတ်သံတွေကြောင့် ဘုံခေါင်း
တောင်မဖော်ဝံ့ပေ။
ရင်ခုန်သံတွေကတဒိန်းဒိန်းသေနတ်သံကတဒိုင်းဒိုင်းနဲ့
.....ပြိုင်နေကြသလိုပင်။အချိန်တော်ကြာသေနတ်သံက
ရပ်မသွားတော့နှစ်ယောက်သား ကိုယ်ချင်းထိကပ်လျက်
ဘုံ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း သူ့ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲ
ရောက်နေတာကိုပင်ကြောက်လန့်နေလို့
ကိုယ်လေးကတသိမ့်သိမ့်တုန်နေတော့သည်။
ဒါကို သိနေသိအလားသူက နား- နားကို
တိုးကပ်လာကာ
''''မကြောက်နဲ့နော် ကိုယ်ရှိနေသရွေ့မင်းဘာမှ
မဖြစ်စေရဘူး အသက်နဲ့ရင်းပြီးကာကွယ်ပေးမှာပါ''''
ကြောက်လွန်းလို့ ကိုယ်လေးတသိမ့်သိမ့်တုန်နေ
သော သူမအား အားပေးစကားဆိုလိုက်သည်။
ဒီကလေးမက သူနဲ့ပတ်သက်မိပြီးကတည်းက
ပြသနာတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု ကြုံလာရတာ
တိုက်ဆိုင်မှုတော့ မဖြစ်နိုင်.....ဒီကိစ္စတွေနောက်ကွယ်
မှာ တစ်စုံတစ်ယောက်ရှိနေတာကတော့
အသေအချာပင်။
သူ့ရင်ခွင်ထဲ ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးက
နစ်မြုပ်နေပြီး ဆံနွယ်စလေးတွေက
ထင် မျက်နှာအား ကျီစယ်နေသည်။
မွှေးကြိုင်နေသော ရနံ့လေးက ထင် နှာခေါင်းထဲ
ရောက်ရှိလာသည်။
*ငါ့ရင်ခုန်သံတွေ မြန်နေပါ့လား.......ဒီကလေးမ
ကြောင့်လား......ဟာ......ဘာလို့လဲ သူမကိုဘာလို့
ကိုယ့် ကို ထက် စိုးရိမ်နေမိတာလဲ*
''''ဟူး......''''
သက်ပြင်းရှည်ကြီးကို မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။
သေနတ်သံတွေ ရပ်သွားတာမို့ ထင် အသာလေး
ခေါင်းဖော်ကြည့်လိုက်ပြီး ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှာ
ဘယ်သူမှမမြင်တာကြောင့်ကလေးမအား
