KÜL KOKAN HAYALLER

DEVA

14 Ocak 2023, Ankara.

Hayatımın kontrolünü artık gerçekten kaybetmeye başlamıştım. Oysa böyle olmaması gerekiyordu. Birileri durup ne istediğimi bana ne zaman soracaklardı? Ya da durup benim bir şeyleri sindirmemi ne zaman bekleyeceklerdi? Ne zaman tam anlamıyla bir şeylerin kararlarını kendim alabiliyor hâle gelecektim?

Hayatımda o kadar fazla şey yaşanıyordu ki ben daha birisine dur diyemeden yenisi çıkıyordu. Sanki her şeyi çabucak yaşıyormuşum gibi hissettiriyordu bu bana. Böyle olsun istemiyordum oysaki. Biraz dursa zaman, ben bir şeyleri sindirsem ve öyle devam etsek çok güzel olurdu.

Kor yanıma oturmuş babasına bakarak ne zaman Gökalp soyadını alacağımı soruyordu. Oysa ben hiçbir şey bilmiyordum bu konu hakkında. Bana kimse fikrimi sormamıştı.

"Konuya bu kadar hızlı giriş yapmasak daha güzel olabilirdi," dedi Tuğrul bey oğluna ters ters bakarak. Ardından bana döndü. "Eda seninle konuşmak istediğimiz bir konu vardı."

"Tuğrul bey," dedim. "Çok pardon ama siz benim yerime neyin kararını aldığınızın farkında mısınız?"

"Karar alma yok," dedi hızla. "Sana bu konuyu açacaktık ve eğer istersen böyle bir şey olacaktı. Kor şu sıralar pek iyi değil, öfkesine hakim olamıyor ve biraz fevri davranıyor. Lütfen bizi önce bir dinle."

"Bence bir anda söyle gitsin." Dedi Kor. Neyi bir anda söyleyeceklerdi?

"Kor," diyerek kızdı ona Tuğrul bey.

"Daha ne var bilmediğim? Bakın ben gerçekten bu bilinmezlikten çok sıkıldım."

"Katılıyorum." Dedi Kor. Bana mı katılmıştı o? Kaşlarımı çatarak bir ona bir de Tuğrul bey'e baktım.

"Eda," dedi Tuğrul bey. Ne diyeceğini bilemez gibiydi. "Bak kızım ailen hakkında bilmediğin bazı şeyler var."

"Ne gibi?"

"Annenin ailesi," dedi ve ardından gözlerini Kor'a çevirdi. "Senin sandığın kadar ufak bir aile değiller."

"Nasıl yani?"

"Deden'in soyadı ne Eda?" Dedi bu sefer.

"Bilmiyorum."

"Gökalp," dedi Kor.

"Ne?" Diye bağırdım.

"Dedenin soyadı Gökalp. Tuğrul Gökalp annenin kuzeni." Diyerek olayı özetledi. Tuğrul Gökalp annemin kuzeni? Bir saniye algılama yetim şu anda devre dışı kaldı.

"Ben anlamadım," dedim. "Şimdi siz benim dayım mısınız?"

"Evet, annenin kuzeni olduğum için otomatik olarak öyle oluyor. İnci ile küçükken çok yakındık ama daha sonra benim ailem Ankara'ya taşınınca bir de üstüne babam senin dedenle kavgalı olunca iletişim kopmuştu. Ne yaşadılar ne yaptılar bilmiyordum. Kor'u buldum. Evladım olarak bildim onu. Sonra araştırdım yine de geçmişini. Babanı buldum, anneni ardından. Daha sonra kızlık soyadını gördüm. Birazda onun ailesi hakkında araştırma yapınca buldum gerçeği."

"Ne zaman?"

"Beş sene önce öğrendim."

"Peki neden gelmediniz?" Dedim hızla. "Neden bir kez olsun kapımı çalmadınız?"

"Kor sizi istemedi, bana da düşmezdi. Ben senin aileni çok tanımam, bilmem. Bir İnci'yi hatırlarım ama o da çok küçük hallerini. Kararı Kor'a bıraktım." Nefesini verdi. "Ama çok pişmanım. Yeğenimsin sen benim, sana sahip çıkmam gerekirdi. Kor annesinin ve kendisinin yaşadığı şeylerden ötürü çok hassastı. Üzerine gitmek istemedim."