Chapter 102 : ရေခရားထဲရှိ လိပ်ကို ဖမ်းရန်
ဘဝသက်တမ်းတစ်ခုစာ နေထိုင်ခဲ့ပြီးနောက်၌ပင် ကျင်းယွင်ကျောင်း၌ ဤကိစ္စနှင့်ပတ်သတ်၍ သံသယအချို့ ကျန်ရှိနေသေးသည်။ သို့သော် ယခုအချိန်တွင် သူမသည် သူမ၏ သံသယစိတ်များက ယခင်ကထက်ပို၍ ခိုင်မာလာသည်ဟု ခံစားနေရ၏။ စင်စစ် ယခုအချိန်၌ သူမသည် ဆေးပညာကို လေ့လာနေသည်ဖြစ်ရာ သူမ ကျရောက်ခဲ့သည့် သေရေးရှင်ရေးတမျှ အရေးကြီးသော အခြေအနေတွင် သူမသည် တစ်စုံတစ်ယောက်အား သတ်နိုင်မည်မဟုတ်ဟု ခိုင်ခိုင်မာမာ ယုံကြည်သည်။ ချောင်ဝေ့မင် သေရသည့်အကြောင်းအရင်းက ကောင်းရှင်းကြောင့်ဆိုသည်မှာ အသေအချာပင်။ အဆုံး၌ အပြစ်အား သူမအပေါ် လွှဲချခဲ့ကြသည်။ ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ချောင်ဟုန်ယဲ့က ကောင်းရှင်း၏ လုပ်ရပ်အား သိသလားဆိုသည်ကိုတော့ မသေချာပေ။
ယခုအချိန်တွင် သူတို့သုံးယောက်သည် ကျသင့်ငွေကို ပေးချေ၍ ကျင်းယွင်ကျောင်း၏ နောက်သို့ အမြန်လိုက်သွားကာ တိုက်ခန်းအိမ်ရာလေး (ဝမ်ရှင်းဟွားယွမ့်) ဆီသို့ ပြန်သွားကြသည်။ သို့သော် သူတို့ ခြေလှမ်းအနည်းငယ်ပဲ လှမ်းရသေးချိန်တွင် ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် သူတို့အား နောက်ယောင်ခံလိုက်နေသည့် ချောင်ဟုန်ယဲ့ ပုန်းနေသည်အား မြင်လိုက်ရ၏။
"ချူချူ၊ အရှေ့ပေါက်ကနေ သွားကြစို့"
ကျင်းယွင်ကျောင်းက စူးချူကို ဆွဲ၍ ဝင်ပေါက်ဆီသို့ ဦးတည်လိုက်သည်။
ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ချောင်ဟုန်ယဲ့ သူတို့အား စောင့်မကြည့်နိုင်တာ သေချာစေရန် ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ မှောင်ရိပ်ထဲမှ လမ်းလျှောက်လိုက်၏။ သို့ရာတွင် ချောင်ဟုန်ယဲ့သည်လည်း အချဥ်တစ်ယောက် မဟုတ်ရာ သူမ၌ အမှားအယွင်းမရှိခဲ့ပေ။ အကယ်၍ ကျင်းယွင်ကျောင်းသည်သာ နိုးနိုးကြားကြားမရှိဘဲ သူမအား သတိဖြင့် ဆက်၍ စောင့်ကြပ်မနေပါက သူမ၏ တည်နေရာကို သေချာပေါက် သတိပြုမည်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။
သုံးယောက်သား တိုက်ခန်းအိမ်ရာလေးထဲသို့ အရှေ့ဘက်ဝင်ပေါက်မှ ဖြတ်၍ ဝင်သွားလိုက်သည်။ အပေါ်မော့ကြည့်လိုက်ရာ သူတို့၏ အခန်းအတွင်းမှ မီးမှိန်မှိန်လေး လင်းနေသည်ကို သုံးယောက််လုံး မြင်လိုက်ကြရ၏။
