Chapter 142 : လူပြက်
ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ချောင်ဟုန်ယဲ့၏ ပြောချင်သော်လည်း မပြောရဲဖြစ်နေသည့် ပုံစံအား သတိထားမိသွား၍ အလွန်အံ့သြသွားသည်။
သူမ၏ နောက်တွင်ရှိသော ရှောင်ဟိုင်ချင်းက ဟယ့်ကျားစစ်နှင့် ချောင်ဟုန်ယဲ့ ရင်းနှီးသည်ဟု ကြားပြီးနောက် ချက်ချင်းပင် သတိအနေအထား ဖြစ်သွား၍ ဟယ့်ကျားစစ်အား တားဆီးလိုက်၏။
"ချောင်မိသားစုမှာ ချောင်ဟုန်ယဲ့နဲ့ ချောင်ကျစ်ကျိုး ဆိုတဲ့ ဒီနဂါးနဲ့ ဇာမဏီလို အမြွှာနှစ်ယောက်ပဲရှိတာ၊ ပြီးတော့ ယွင်ကျောင်းနဲ့လည်း မျိုးရိုးနာမည်ကို မျှဝေမထားဘူး။ သူတို့က ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ညီအစ်မတွေဖြစ်နိုင်မှာလဲ။ ဒီလောက်ဆို တော်ပြီ၊ ယွင်ကျောင်း၊ ငါ ဗိုက်ဆာလို့ သေတော့မှာပဲ။၊ သွားကြစို့၊ မြန်မြန်လေး"
ရှောင်ဟိုင်ချင်းက စကားပြောပြီးသည့်နောက် ထိုအရူးမအား သူမ၏ နောက်တွင် ချန်ထားခဲ့၍ ကျင်ယွင်ကျောင်းအား အခန်း၏ အပြင်ဘက်သို့ ဆွဲခေါ်သွားတော့သည်။ စူးချူနှင့် ကန်ကျင်းချန်တို့သည်လည်း သူတို့၏ နောက်သို့ ခပ်မြန်မြန်ပင် လိုက်သွား၍ ကျောင်းပြောင်းလာသော ကျောင်းသားနှစ်ယောက်နှင့် ဝေးဝေးနေရန် စိတ်စောနေကြ၏။
ဟယ့်ကျားစစ်၏ မျက်လုံးများ၌ လှောင်ပြောင်နေသော အရိပ်အယောင်များ ပါဝင်နေပြီး သူမက အနည်းငယ် စိတ်တိုသွားဟန်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
"အစ်ကို ကျစ်ဟွား၊ ဘာလို့ ဒီခရိုင်သေးသေးလေးထဲက လူတွေရဲ့စိတ်ထားက အရမ်းထူးဆန်းတာလဲ။ ကျွန်မလည်း ဘာမှမပြောဘဲနဲ့ သူတို့က ကျွန်မကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဆက်ဆံနေသေးတယ်"
ထန်ကျစ်ဟွားက မျက်မှောင်ကြုံ့၍ တုံ့ပြန်လိုက်၏။
"တော်လောက်ပြီ။ နင် ဒီကို ခေါင်းမာမာနဲ့ ပြောင်းလာတာကို ငါ မတားနိုင်ဘူး၊ ဒါပေမယ့် နင် ကျောင်းမှာ အရှုပ်တွေကို ဖန်တီးနေတာကတော့ လုံလောက်ပြီ။ နင် ကျင်းယွင်ကျောင်းနဲ့ ဝေးဝေးနေတာ ပိုကောင်းမယ်"
သူသည် ကျောင်းပြောင်းလာခဲ့သော်လည်း ကျင်းယွင်ကျောင်း၏ အကျိုးစီးပွားကို ကာကွယ်ရန်အတွက် နောက်ကွယ်မှ အကြောင်းပြချက်ကို အခြားတစ်ယောက်အား ဘယ်တော့မှ ပြောပြမည် မဟုတ်ပေ။ စင်စစ် သူမသည် အသက်ငယ်သေး၍ ဆေးကုသခွင့်လိုင်စင်လည်း မရှိသေး။ အကယ်၍ မိသားစုထဲမှ အခြားတစ်ယောက် သို့မဟုတ် အပြင်လူတစ်ယောက်ယောက်သာ သူမက သူ၏ သမားတော် ဖြစ်ကြောင်း သိသွားပါက သူတို့ ဘယ်လိုအရှုပ်အထွေးမျိုးကို ဖန်တီးလိမ့်မည်မှန်း သူ မခန့်မှန်းနိုင်ချေ။
