Chapter 55 : ငွေလွှဲပြီးစီးခြင်း
အဖိုးရှုသည် ဂျင်ဆင်းအား နှာဘူးတစ်ယောက်က မိန်းမတစ်ယောက်အား စစ်ဆေးသကဲ့သို့ စစ်ဆေးနေသည်။ စစ်ဆေးပြီးနောက် ခဏအကြာတွင် သူ၏မျက်လုံးများမှ အစိမ်းရောင်များ တောက်ပလာ၏။
"သုံးသန်း။ ပိုက်ဆံယူသွား။ ပစ္စည်းကို ထားခဲ့"
အဖိုးရှုသည် ဂဏန်းတစ်ခုကို ချက်ချင်းပင် ပြောလိုက်သည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ၏ လက်ထဲမှ ဂျင်ဆင်းကိုတော့ ပြန်လွှတ်ပေးလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။
သို့သော် သူ ကျင်းယွင်ကျောင်းအား ကြည့်သည့် အကြည့်များမှာ သူမသည် ရတနာသေတ္တာတစ်လုံးဖြစ်သကဲ့သို့ပင် ပို၍ စိတ်အား ထက်သန်လာသည်။ သူ သက်ပြင်းချလိုက်၏။ ၎င်းမှာ မြင်ရခဲသော ပစ္စည်းကောင်းတစ်ခုဖြစ်၍ မြို့တော်၌ပင် မြင်ရခဲသောအရာဖြစ်သည်။ သူသည် ၎င်းကို စားသုံးရန်အတွက် တစ်ပိုင်းစီ လှီးပစ်လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ၊ ဖြုန်းတီးရာ ကျ၏။ အရက်ထဲတွင် စိမ်ထားသည်က အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။ ကျန်းမာရေးအတွက် အထူးကောင်းမွန်၍ အသက်ရှည်စေသည်။
ထိုအချိန်တွင် ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် သုံးသန်း ဟူသော စကားကြောင့် မူးဝေနေပြီဖြစ်၏။ အတိတ်ဘဝတွင် သူမသည် သုံးသန်းမပြောနှင့်၊ သုံးသောင်းပင် တစ်ခါမှ မထိဖူးခဲ့ပေ။
ထိုအစား သူမသည် ဆင်ခြင်တုံတရား ကင်းမဲ့မသွားခဲ့။
"အဖိုးရှု၊ အဖိုးမှာ ဒီလောက် ပိုက်ဆံအများကြီး မရှိရင် ကျွန်မတို့ ဒီလိုလုပ်ဖို့ မလိုပါဘူး။ ဒီဂျင်ဆင်းကြောင့်တော့ ဒီအိမ်ကြီးကို မရောင်းပါနဲ့"
ဒီအဖိုးရှုက သက်ကြီးရွယ်အိုတစ်ယောက် မဟုတ်လား။ သူ့မှာ ပိုက်ဆံ ဘယ်လောက်များများ ရှိနိုင်လို့လဲ။
အကယ်၍ ဤဂျင်ဆင်းကြောင့်သာ ဤအဖိုးအိုသည် သူ၏ အိမ်ကို ဆုံးရှုံးသွားပြီး ညတိုင်း အေးစက်နေသောနေရာတွင် နေရလျှင် သူမကိုယ်တိုင်လည်း အသက်ရှင်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဤအဖိုးရှုသည် သူမအပေါ် အလွန်ကောင်း၏။
အဖိုးရှုသည် ထိုစကားကို ကြားသောအခါ ဒေါသူပုန်ထသွားသည်။ သူသည် သူမအား အော်ဟစ်ကြိမ်းမောင်းချင်သော်လည်း သူ၏ လက်ထဲရှိ ဂျင်စင်းကို သတိရသွားပြီး စိတ်ကိုလျှော့ချလိုက်၏။ သူသည် သုံးခဲလှသည့် နူးညံ့သော အသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
