Kısa ve tatlı bir bölüm.
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Ayrıca yorumlarınızı merak ediyorum.
İyi okumlarrr.
58.BÖLÜM
Deniz
"Çünkü aklın bende ben de İstanbul'dayım."
Şarkıdaki gibi mırıldandım. "Doğru söylüyorsun!"
İkimiz de kıkırdadık.
"Seni özledim." dedim sonra. Henüz bir hafta bile olmamıştı Ankara'ya geleli. Ama şimdiden onu özlemiştim.
"Ben de seni özledim." dedi samimi ve içten bir tonla.
Telefonu kapatıp hastaneye ilerlerken derince iç çektim. "Birkaç hafta." diye mırıldandım. Yıllık iznimi kullanmayı düşünüyordum. Birkaç hafta sonra iznim başlar diye umuyordum.
Giyinme odasında lacivert doktor üniformamı giyerken Serco'nun sesini duyuyor gibi oldum.
"Kaçak!" diye arkamdan bir ses duydum. Gülümseyerek oraya döndüğümde şaşkınlıkla açılan ağzımla kalakaldım.
"Serco?" diye mırıldandım. "Ne yaptın sen kardeşim."
Normalde üç numara kestirdiği saçlarını çok az uzatmıştı. Aslında bunda pek şaşıracak bir şey yoktu ama saçlarının sarı renkte olmasını ben de beklemiyordum.
"Nasıl olmuş?" dedi dişlerini göstererek gülümserken.
Başımı sağa sola sallayarak boğazımı temizledim. Kaşlarımı hafiften çatmış, ciddi durmaya çalışıyordum.
"Kime benzemiş peki sence?"
Serco sorunun cevabını gayet merak ediyor gibi sormuştu. Gözlerini kısmış ve saçlarına dokunarak hadi söyle dercesine başını salladı.
"Recep İvedik 3?" diye mırıldandım. Bir yandan da dişlerimi dudaklarıma geçirmiş, kanatırcasına sıkıyordum. Boğazımda bir kahkaha birikmişti. Serco ters yapar, küser diye gülemiyordum.
"Ne Recep İvedik'i ya!" dedi hafiften sinirlenerek? "Peki, tamam. Son bir kez daha tahmin hakkı veriyorum sana. Sence kime benzemişim."
Aklımda biri daha vardı ama...
"Bilemezsem bana kızmayacaksın değil mi?"
"Söyle işte Deniz!"
"Tarık Mengün?!"
Ellerini birbirine çarparak hayal kırıklığıyla bir soluk aldı. Burnundan solur bir şekilde başını hızlıca kaldırıp sarı saçlarını iki yana savururcasına başını iki yana salladı.
"Ben de seni zeki sanırdım." dedi.
Ne alakası var ya! dememek için kendimi zor tuttum. Zira bu sarı saçların sebebini merak ediyordum halen. "Kim o zaman?!" dedim. "Söyle de öğreneyim be oğlum!"
"Mauro..." dedi gözlerini kısarak gizemli bir ses tonuyla. Sonra coşkulu bir sesle "İcardi!" dedi.
"Hay ben senin!" diye söze başladım ama Serco hoplayıp zıplayarak "Şampiyon Galatasaray..." diye tezahürat yapmaya başlamıştı.
"Burası hastane lan!" dedim arkamı ona dönüp çatık kaşlarımla dolaba kıyafetlerimi yerleştirerek. "Bağırıp durma!"
Serco keyifle bana biraz daha yaklaştı ve beni sinir etmeye devam etti. Kulağıma doğru "Fener ağlama!" diye fısıldayıp durdu.
