Smile With Your Teeth / Destiel

Bölüm 39

Then 

"Evet, Castiel. Biz biliyoruz-"

"Hayır," dedi, "Bilmiyorsunuz. Çünkü benim -Gabriel'le çıktığıma ikna olduğum bunca zaman için mi? Ailemin tıpkı Rachel yenge gibi tepki verip vermeyeceğine dair hiçbir fikrim yoktu!"

Ailesi -durdu. ikisi de suskun görünüyordu, zaten bildikleri bir şey hakkında onunla nasıl konuşacaklarını bilemiyorlardı.

"Dean Winchester benim arkadaşım," dedi. Benim için oradaydı ve benim için çok önemli bir insan. Yani- ona böyle davranmayı bırakın. Onu suçlamayın, beni suçlayın. Şimdi, sadece -iyi geceler."

Now

Başka bir şey söylemeden yatak odasına yürüdü. Hala oldukça üzgün hissederek kapıyı arkasından çarptı- ancak odanın köşesinden gelen şaşırmış sesi duyunca irkildi. "Anna?"

"Castiel!" dedi yatağından zıplayarak ve üstünden atlayarak. "Döndün!"

"Ben- uyanıkken ne yapıyorsun?" diye sordu, şaşırmıştı

Küçük kız kardeşi beceriksizce ayaklarına bakarak omuz silkti. "Ah. Um. Annemle babam eve hiç gelmediğin için endişelendiler. Tartışıyorlardı ve sesleri beni uyandırdı."

"T...amam. Neden benim-?"

Nerelerdeydin?" diye sordu, sorusunu anlamlı bir şekilde görmezden gelerek.

Castiel gözlerini kırpıştırarak onu dikkatle izledi. "Hmm. Ben- arkadaşlarımla kızakla kaymaya gittim. Sonra biraz film izledik. Uyuyakaldım ve zaman kavramını kaybettim."

"Arkadaşlar," dedi Anna, "Mesela... Dean mi?"

"Evet," dedi Castiel ceketini yatağının üstüne atıp yere yığıldı. "O da oradaydı."

"Doğru."

"Yatmalısın," dedi Castiel Anna'ya. "Ben- yani, endişelenmene çok sevindim Anna ama yarın ikimizin de okulu var-"

"Endişelenmedim," dedi. "Ben daha çok -şey,. Tamam. Biraz endişelendim ama düşündüğün şey için değil."

"Hmm. Tamam?"

Küçük kız kardeşinin bakışları- rahatsız edici derecede yoğundu. Korkunç ve olgun olmayan bir şekilde ona annesini hatırlattı. "Cassy?"

"Hmm?"

"Seni seviyorum," dedi- ve sonra birdenbire saçmalamaya başladı. "Ve, biliyorum, seninle aptal olduğun konusunda dalga geçiyorum falan, ama sen -yani, sen biraz aptalsın ve gerçekten sinir bozucu oluyorsun, ama- yani, seni seviyorum. Sen benim abimsin ve ben seni gerçekten çok seviyorum."

Telaşlanan Castiel yavaşça başını salladı. "Ben-?" Garip bir şekilde güldü, ona hafifçe gülümsedi. "Ben de seni seviyorum Anna."

"E-evet," dedi. "Yani- ben biraz, um. Sana bir şey sormak istiyorum."

"Ne... hakkında?"

Doğrudan Büyük Sorusunun uçurumuna dalmadan önce bir an duraksadı. "Dean senin erkek arkadaşın mı?"

Ne.

"Çünkü - çünkü, yani, ben aptal değilim," diye devam etti. "Sürekli onun hakkında konuşuyorsun ve temelde ona takıntılısın! Mesela, benim matematik dersimden - mesela- Gabriel ya da -ya da Seth'e takıntılı olmam gibi. Ve- ve demek istediğim bunun tuhaf olduğunu düşünmüyorum. Bu- bu tuhaf değil ve -yani, biraz kafa karıştırıcı, sanırım, Youtube'da o çocukların diğer erkeklere evlenme teklifi ettiği videoları gördüm, ve -hangisinin diz çökmesi gerektiğini nasıl bildikleri her zaman kafamı karıştırdı, ya da - aman tanrım- kızlarda -şey- gibi-!"