Kahve Prensi

Müzik Adam

"Müzik adam?"

Bi anda adamın yüzüne müzik adam denilir mi? Tabi şaşırır. Hemen açıklamaya çalıştım.

"Iıı şey, müzik adam dememin sebebi evinizden hep müzik sesi gelmesiydi. Aslında müzik evde diyebilirdim, ama ev kendi kendine müzik açamaz dimi. O yüzden müzik adam dedim. Hee bide erkek olduğumu nerden biliyordun diye soracak olursan, bir gün süt getirdiğimde bir teyze size çemkiriyordu. 'Bu adam neden müziğin sesini bu kadar açıyor' diye. Bende ordan anlamıştım. Aslında teyzeye sanane teyze açarsa açsın diyecektim ama, teyze sonuçta saygısızlık yapamazdım ki, sonra terlikle peşimden koşuyorlar namussuzlar. Bu olaylar baş-"

Bir anda susup kaldım, beni susturan bu adamın acaip güzel olan kahkahasıydı. Bu niye güldü ki şimdi. Ama ciddi anlamda kahkahası sarhoş edecek derecedeydi. Ben onun yüzüne böyle bön bön bakarken yavaş yavaş kahkahasını durdurdu. Ama hâlâ sırıtıyordu.

"Sen ne kadar matrak birşeysin ya. Yemin ederim uzun zamandır bu kadar gülmemiştim."

O böyle diyince bende en şebek şekilde sırıttım. Hoşuma gitmişti ne yapayım.

"Biraz öyleyim galiba."

"Bugün baya dertlisin sanırım."

Nerden biliyor ki.

"Kankam mı anlattı? Ama nasıl anlatabilir ki, ben daha yeni anlattım ona."

Yine o sarhoş eden kahkahasından attı. İlk defa böyle birşey yaşıyorum, ne oluyor lan bana.

"Sen harbiden ne kadar komiksin. Body nasıl anlatsın bana? Arkandaydım ya öyle duydum."

Yine yılın en salak insanı olarak rekorlara girebilecek performans sergiledim. Çok malım ya köpek nasıl konuşsun, dili mi var? Aslında dilide var, e o zaman neden konuşmuyor ki? Ama bu şekilde de kankamın adının Body olduğunu öğrendim.

"Demek adı Body."

"Evet. Bu arada seni erkek mi zannediyorlar?"

Yok ben laf olsun diye anlattım onu amk.

"Evet öyle zannediyorlar, aslında haklılar bende aynaya baktığımda  kendimi pek birşeye benzetemiyorum. En azından onlar beni erkeğe benzetiyorlar, ya uzaylıya benzetseylerdi?"

Bunu söylerken gözlerim kocaman açılmıştı. Düşünsene ya beni gördüklerinde uzaylı geliyor diye kaçsaylardı. Çok korkunç lan. Samimi bir şekilde konuşmaya başladı.

"Neden öyle düşünüyorsun ki, sana bakan kız olduğunu gayet anlar. Erkek zannedenler aptal olmalılar bence."

Oğlum sen ne ayaksın dercesine baktım. Bu kez yüzüne ciddiyet takarak konuştu.

"Ben ciddiyim, sana baktığımda güzel bir kadın görüyorum."

Güzel mi? Ben mi? Yok bunun kafası güzel. Kendime baktığımda üzerimde erkek kıyafetleriyle, kısa olan saçlarımla, yüzümde makyajdan eser olmayan bir kızdım. Nasıl güzel olabilirim ki?

"Bak seni sadece 10 dakikadır tanıyorum, anladığım şey sen diğerleri gibi değilsin, onlardan farklısın. İstersen onlar gibi de olabilirsin, ama bence buna ihtiyacın yok. Senin masum gülüşün ve sempatik hallerin ilgi çekmen için yeterli."

O bunları söyleyince arkama ve çevreme bakmaya başladım, etrafımda benden başka kimsede yoktu. Bana mı diyor bunları?

"Kim ben mi?"

"Evet sen."

Vayy be ne güzel konuşmuştu, ilk defa bir erkek bana böyle güzel şeyler söylemişti. Ama bunları dikkate aldım mı? Tabi ki almadım. Benim ne işim olabilir ki ilgi çekmekle falan. Konuyu değiştirmek için konuşmaya başladım.