Kahve Prensi

Bu İş Bitmişti

"Ahmet amca?"

"Ahhh hoşgeldin kızım. "

Anam kızım dedi sırık buralarda mı acaba? Hemen Ahmet amcayı köşeye çekip konuşmaya başladım.

"Ahmet amca seninle çok acil konuşmam lazım,  sırık benim kız olduğumu bilmiyor çaktırmamamız lazım. "

"Nasıl kız olduğunu bilmiyor? "

"Basbaya bilmiyor işte.  Bu cafede çalışmak için erkek rolü oynamam lazım. Başka çarem yok, biliyorsun şuan işim yok."

"Kızım tamam işin yok bunu anladım ama neden erkek olmana gerek var ki?"

Ahhh bu adam beni öldürecek. 

"Amca bu dükkanın adı ne?"

"Kahve Prensi."

Bak ne güzelde söylüyor. Offf Allah'ım ya.

"Yani prens, sadece erkekler dimi? Amca yani bir kızı işe alacaklarını sanmıyorum. "

Biraz geç oldu ama sanırım anladı bu kez. O sırada sırığın geldiğini gördüm. 

"Sakın çaktırma Ahmet amca."

"Sen ne zaman geldin?"

Bana dediğini anladığım zaman konuşmaya başladım.

"Çok olmadı ya 5 dakika falan sanırım. "

Ahmet amcaya bakıp konuştu.

"Dükkanın baya tamirata ihtiyacı var, büyük annem belli bir miktar para  verdi sen tamirat için gerekli insanları çağır. "

Bu kez Ahmet amca konuştu.

"Ne gerek var bizde yapabiliriz."

Bu kez Toprak ukala bir şekilde konuştu.

"Yiyorsa dükkanı baştan yık yeniden yap hadi."

Ahmet amca sinirlenmişti ki haklıydı da. Bu Toprak'ta bazen ağır konuşuyordu. Yinede Ahmet amca birşey demedi, Toprak'ta konuşmasına devam etti.

"Cafeye bir kaç eleman daha alacağım.  Başta Deniz'i aldım,  birde bir arkadaşıma daha haber verdim oda garson olarak gelecek. Son olarakta menüde değişiklik yapmak istiyorum."

Ahmet amca bu kez sinirlenmişti.

"Bu cafe benim Toprak bey, yıllardır ben işletiyorum burayı ve yıllardır aynı menü mevcut bu cafede."

"Yıllardır işletemediğini çok güzel gördüm, bu cafeyi adam etmek istiyorsak benim dediklerimi yapacağız.  Menüye daha modern şeyler eklersek müşteri kitlesini değiştirebiliriz."

"Zaten ne dersem diyeyim beni dinlemeyeceksin, ne halin varsa gör!"

Ahmet amca bunları söyleyip sinirlenip gitti.  O sırada cafeye biri geldi.

"Heyyy kanka burası ne böyle çok pis. Biz burada ölebiliriz biliyorsun dimi?"

Bu kimdi böyle? Toprak'a baktığımda gülümsediğini gördüm. Bununda atarı bir bana. Sonra ikisi sarıldılar.

"Gel kardeşim bak işte bende senin söylediklerini söyledim ama kimse dinlemedi beni."

Toprak'ın arkadaşı buydu sanırım.  Çocuk beni farkedince dikkatle yüzüme bakmaya başladı.  Neden beni ilk görenler hep aynı tepkiyi veriyordu. Sonra yanıma yaklaşıp elini yüzüme getirdi bende kaçmaya çalıştım.

"Heyy bu ne güzel bir yüz dostum. Düzgün bir burun, dolgun dudaklar heyy sen kız mısın erkek mi?"

Hemen elini itip konuştum.