Master's Puppy. Yaoi. BOYxBOY

Rozdział 5: Gniew księcia demonów

Dziękuję wam bardzo za aktywność pod książką. Szczególnie:

AistraAistra (AistraAistra) pierwszą gwiazdkę pod tą książką pozostawiła ona. 

Asakoi (Asakoi) pierwszy komentarz z kolei należy do tej osóbki ^^

Zaś ten rozdział dedykuję Niki728 (Niki728), która przeżywa ciężkie chwile rozpaczy przeze mnie. Jest niepewna losu pewnego bohatera. 

**********

Rumlar i inni niewolnicy, którzy gnębili Nasha, jak zwykle się lenili, nie wykonując żadnej pracy. Po co, skoro system w pałacu na to pozwalał? Do służby wzywani zwykle byli jacyś niewolnicy, żaden konkretny, więc ci silniejsi mogli wykorzystywać tych słabszych i wszystko kłaść na ich barki. Ramin, główny niewolnik odpowiedzialny za nich wielokrotnie próbował nakłonić ich do jakiejś pożytecznej pracy, ale odmawiali, mówiąc, że są przeznaczeni do większych i lepszych rzeczy niż bycie zwykłymi niewolnikami. Ramin odpowiadał za nich, ale jakoś nikogo nie interesowało, jak ich dyscyplinuje i czy w ogóle to robi, więc dał im spokój, nie chcąc się im narażać, wszak było ich więcej, on sam nic nie mógł zrobić. Niewolnicy myślący podobnie stworzyli mały gang. Marzyli o tym, by pewnego dnia stać się kimś wielkim, więc po co marnować czas na coś tak męczącego i poniżającego jak praca? Umknął im tylko jeden istotny fakt... Byli niewolnikami. Tylko niewolnikami, czego nie przyjmowali do wiadomości, a o czym szybko sobie przypomną po dzisiejszym dniu, z czego Ramin się niezwykle cieszył.

Rumlar leżał na starej, wysłużonej kanapie w ich codziennym legowisku, ze stopami opartymi na oparciu krzesła. Inni byli rozproszeni po pokoju, wymyślając, komu by tu dokuczyć przez cały dzień.

Drzwi do pokoju otworzyły się i Rumlar odwrócił się, marszcząc brwi. Niewielu odważyłoby się przyjść do tego miejsca nieproszonymi.

To był jednak Ramin. Wszyscy patrzyli na niego pytająco.

— Książę was wzywa — oświadczył.

Rumlar rozprostował nogi i wyprostował się, marszcząc brwi.

— Co? Dlaczego?

Ramin zachował kamienną twarz.

— To ma coś wspólnego z hanyou.

Wszyscy spojrzeli na niego z niedowierzaniem, szyderczo je wykrzywiając.

— Ten śmieć na nas doniósł?

Główny niewolnik spojrzał na nich z rozbawieniem.

— Nie, nie on.

Rumlar zmarszczył brwi.

— Ale w takim razie kto?

Ramin spojrzał na niego z politowaniem, a Rumlar warknął wściekle: 

 — Ty!

Pozostawał niewzruszony.

— Nie. Karayan.

— O co w tym wszystkim chodzi? Dlaczego miałby na nas donosić?

Ramin uniósł brew.

— Książę pewnie zażądał od niego informacji. Czy odważyłbyś się okłamać syna króla? A zresztą... chyba ostrzegał was, że książę się dowie o tym, co zrobiliście jego własności?

Wszyscy zamilkli. To była prawda. Uzdrowiciel ostrzegał ich. Książę Ziem Zachodnich nie był znany ze swojej cierpliwości, ani łagodnych metod wydobywania informacji.