17.BÖLÜM: ÖLÜLER GÖLÜ!
Bölüm Müziği: ICP3AK-Hello
-İYİ OKUMALAR-
Asla görmediğim ama tanıdık orman manzarasına bakıyordum. Ağaçlar hafif rüzgar yüzünden sallanırken ellerimi çenemin altında birleştirmiştim ama sanki bu beden bana ait değil gibiydi.
''Anne dışarı çıkabilir miyim?" O çocuk sesi benden çıkmıştı, küçük bir kızın sesiydi bu. Tanımadığım beden annesi olduğunu düşündüğüm kadına doğru döndü. Kızın annesi gülümsedi ama benim takıldığım onun güzelliğiydi.
Kar gibi beyaz tenliydi, keskin elmacık kemikleri ve çene yapısı olmasına rağmen sert bir kadın gibi durmuyordu. Siyah saçları beline kadar dalgalar halinde dökülüyordu, yeşil gözleri mutlulukla parlıyordu. Bu güçlü duruşu beni kendine hayran bırakırken gülümsedi.
"Hayır, dünde çıktın ve sonu hiç iyi bitmedi." Genç kadının sitemiyke içinde olduğum beden kıkırdadı.
"Alt tarafı abime şaka yapacaktım, abim fazla ciddiye aldı beni." Genç kadın gözlerini devirdi, her ne olduysa bu hiç hoşuna gitmemişti.
"Melani dün yaptığın tehlikeliydi." Küçük kız tek omzunu silkti. Kendime ait olmayan duyguları hissediyordum. Sevgiyi hissediyordum, mutluluğu, huzuru, özgürlüğü...
"Sadece ağaçtan atladım anne." İnatçı sesiyle annesi ne kadar kızmak istese de en sonunda dayanamayıp güldü. İki yanağında çıkan gamzeleriyle o kadar güzel bir kadındı ki bir defa görsem ömür boyu arayacağım bir güzelliğe sahipti.
"Peki, peki. Çıkana izin veriyorum, ama bu defa abini sinirlendirecek ve başını belaya sokacak hiçbir şey yapmıyorsun." Küçük kız bunu duyduğunda küçük ellerini birbirine vurdu ve kahkahalar arasında etrafında döndü. Üzerinde ki beyaz elbisenin etekleri açılırken söze girdi.
Bu duygular çok yabancıydı... Hissiyatı o kadar hoş ve güzeldi ki insanı kendine bağımlı hale getirebilirdi.
"Ben çıkıyorum o zaman!" Kız kahkahalar eşliğinde evin kapısına koştu, annesi görüş açımdan çıkarken o güzel kahkahasını işittim.
Gülüşü çok güzeldi, sesi bile insanı kendine bağlayabilirdi...
Küçük kız koşarak evden çıkarken annesinin arkamızdan bağırdığını duydum.
"Göle yaklaşma sakın!" Küçük kızın korktuğunu hissettim, o sudan korkuyordu.
"Tamam anne." Küçük kız çiçeklerin arasında koşarken ellerini yavaşça çiçeklere değdirdi. Güneş ışınları kızın yüzüne çarparken küçük kız bundan hiç rahatsız olmuyordu.
Özgürdü, bu küçücük yaşına rağmen özgürlüğün ne olduğunu biliyordu, hissediyordu.
Çiçeklerin arasından ormana yürürken dudaklarından küçük bir melodi yükseldi.
Sözsüz melodiler...
Kızın şarkısı ormanda yankılanırken gülücükler saçarak koşmaya devam etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YIKIM SEREMONİSİ SERİSİ (+18)
Fantasía|+18| BİTTİKTEN SONRA DÜZENLENECEK "Çektirdiğin acıya rağmen taştan yüreğim hâlâ seni arzuluyor... ama biliyorum ki sen bana yasaklısın. Yasaklı elmanın Hava ile Adem'e yasaklı olduğu gibi sende bana yasaklısın Lilith... ve ben yasaklı olanı delice...
