29. Bölüm: Kraliçe
28. Bölümde ki açıklamanın açıklamasını yaptım mutlaka okuyunuz.
Vote ve yorum atmayı unutmayın.
-İYİ OKUMALAR-
...
Zihnimin en derinliklerinde harabeye dönüşmüş sarayın kalıntıları dolaşıyordu. Bulanan zihnim çıkacak olan kargaşadan yanı sıra bundan sonra ne yapacağıma takılıyordu.
"Çok büyük bir risk aldık."dediğimde Karlain'ın dudaklarında bir gülümseme belirdi, ama bu samimiyetten çok uzak bir gülümsemeydi. Kötülüğe bulanmış bir gülümsemeydi.
"Risk almadan kazanamayız Catherina." Umarım bu cahil bir risk olarak zihnimde iz bırakmazdı. Bu yaptığımız sıradan bir şey degdili, Denge Muhafızlarının sarayını yıkmıştık.
Yatağıma yöneldim ve ucuna oturarak ellerimi iki yanıma yatağa bastırdım. "Umarım o risk başımıza bir şey açmaz." sesim ifadesizdi, sadece endişeleniyordum.
Karlain Tanrıların kurallarına baş kaldırıyordu, bu onun sonunu getirebilirdi. Evrenin yaratıcısı onu yok edebilir ya da cezalandırabilirdi.
Bunu bilmesine rağmen bu kadar rahat olması beni tedirgin ediyordu.
Bakışlarım yerdeyken çenemde hissettiğim parmaklar beni gerçek dünyaya döndürdü. Şaşkınlıkla başımı kaldırdığımda Karlain'ın baş ve işaret parmağıyla çenemi kavrayıp yavaşça okşadığını gördüm.
"Endişelenmeyi bırak Catherina, sadece bana inan." Dediğinde hiçbir şey demeden bakışlarımı kaçırdım.
Geçmişte bile hayatımda olan adam ölüme koşuyordu, bunun sonunda yok olabilir ya da cezalandırılabilirdi. Sakin olamazdım, ona değer veriyordum, hem de çok. Bunu inkar etmiyorum, etmediğim için ona bir şey olma düşüncesi içimde bir sıkıntını oluşmasına sebebiyet veriyordu.
Karlain cevap vermeyeceğimi anlayınca yavaşça tek dizinin üzerine çöktü. Ellerini bacaklarıma yerleştirdiğinde bir kaç saniyeliğine bakışlarım tenimi sıkıca kavrayan damarlı ellere kaydı.
"Bana güveniyor musun Catherina?" Sorusuyla ona döndüm, yüzüne ciddi bir maske yerleştirmişti. O hep ciddiydi.
"Hayır." Bu gerçek cevap değildi ve o bunu çok iyi biliyordu. Dudakları kıvrılırken bacaklarımda ki parmakları yavaşça tenimi okşadı.
"Güzel. Çünkü zamanı geldiğinde güvenebileceğin tek kişi olacağım." Kaşlarım çatıldı. Bu cümlesinin altında bir çok ima yatıyordu ama en büyüğü benden bir şeyler sakladığı yönündeydi.
"Neden bana yardım ediyorsun? Lerona olduğumu söylüyorsun ama ne olduğu hakkında ufak bir açıklama bile yapmıyorsun." Dediğimde sesimde sitem gizliydi. Bana söylemesini istiyordum, Darel gibi bir şeyler saklamasını değilde anlatmasını istiyordum. Sanırım istemekle kalacaktı...
Dolgun dudaklarında küçük bir tebessüm belirdi. Gülümsemesi içten değildi, sadece anlatacaklarını hafifletmek istiyordu.
"Sana yardım ediyorum, çünkü bunda geçmişin payı büyük." Alayla güldüm. O benim geçmişimde sadece doğum günümde yerini almıştı, bunun için yardım etmesini bekleyemezdim.
"Bu yeterli bir açıklama değil Karlain, ben yoruldum. Gerçekten çok yoruldum, güvendiğim herkes bir şeyler gizliyor ve bu beni sinir ediyor." Çok şey söylemek istiyordum, bağırıp çağırmak ya da ona saldırmak. Ama karşımda ki adam bunu hak etmiyordu.
Karlain siyah gözlerini yüzümde gezdirdi, maskemin altında dolanan onlarca duygu karmaşasını anladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YIKIM SEREMONİSİ SERİSİ (+18)
Fantasy|+18| BİTTİKTEN SONRA DÜZENLENECEK "Çektirdiğin acıya rağmen taştan yüreğim hâlâ seni arzuluyor... ama biliyorum ki sen bana yasaklısın. Yasaklı elmanın Hava ile Adem'e yasaklı olduğu gibi sende bana yasaklısın Lilith... ve ben yasaklı olanı delice...
