|+18| BİTTİKTEN SONRA DÜZENLENECEK
"Çektirdiğin acıya rağmen taştan yüreğim hâlâ seni arzuluyor... ama biliyorum ki sen bana yasaklısın. Yasaklı elmanın Hava ile Adem'e yasaklı olduğu gibi sende bana yasaklısın Lilith... ve ben yasaklı olanı delice...
'Adam aşıktı, kadın ise aşkına ihanet eden zavallı bir hayrandı. Ve ihanet beraberinde büyük yıkımları getirdi.'
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☾
Bölüm Müziği: Kül
Multi Medya: Zora ve Karlain
1. YAŞAM ZORA VE KARLAİN
Karanlığın Lordu siyahın en koyu tonundaki kanatlarını açarken devasa kanatlarından aşağıya doğru dökülen sis dumanı saf kötülükten başka bir şey değildi. Lordun bakışları birkaç saniyeliğine kanatlarından aşağıya doğru inen siyah dumanlara kayarken tekrar önüne döndü ve havalanmak için kanatlarını esnetti.
"Kanatların çok güzel," Lord arkasından duyduğu ses ile hızla arkasını döndü, siyahın koyu tonundaki gözleri ilerisindeki ormanda dolaşırken gördüğü kızıl bir kafayla başını hafifçe yana eğdi.
"Buraya gel." Lordun sesi her ne kadar sert olsa da ağaçların dibindeki küçük kız bundan etkilenmişe benzemiyordu. Yeşil irisleri parlarken yavaşça ağaçların arasından çıkarak Lorda doğru yürümeye başladı. Karanlığın Lordu küçük kızı süzdüğünde en fazla 5 yaşında olduğunu fark etti, açık tonlardaki kızıl saçları bukleler halinde arkasında dalgalanırken üzerindeki beyaz elbiseyle yutkundu.
Karlain ilk hayata gözlerini açtığında annesinin üzerinde beyaz bir elbise vardı, tıpkı gözlerini hayata yumduğu gün üzerinde olan beyaz elbise gibi.
Karlain tamamen küçük kıza döndüğünde neredeyse bacağının yarısına bile ulaşamayan kız birkaç adım önünde durarak Lordun en az altı metrelik kanatlarına baktı.
"Onları taşırken yorulmuyor musun?" meraklı sesine meraklı gözleri eşlik ederken Lord gözlerini kıstı.
"Hayır, onlar benim bir parçam." dediğinde küçük kızın yeşil irisleri koyu siyah irislerle buluştu.
"Sen bir Tanrı mısın?" heyecanla beraber yükselen sesiyle Lord gülümsemeden edemedi. Her ne kadar kötülüğün Tanrısı olsa da hâlâ yüreğindeki son merhamet kırıntılarını kaybetmemişti.
"Evet." yüzündeki gülümsemeye rağmen sert bir tonla çıkan sözleriyle küçük kız bir adım daha yaklaştı.
"Tanrıysan burada ne işin var? Ayrıca niye bizlere benziyorsun?" küçük kız kollarını göğsünde birleştirirken gözleri şüpheyle kısılmıştı. Lordunda gözleri kısılırken oda küçük kız çocuğunu taklit ederek kollarını göğsünde birleştirdi.
