|+18| BİTTİKTEN SONRA DÜZENLENECEK
"Çektirdiğin acıya rağmen taştan yüreğim hâlâ seni arzuluyor... ama biliyorum ki sen bana yasaklısın. Yasaklı elmanın Hava ile Adem'e yasaklı olduğu gibi sende bana yasaklısın Lilith... ve ben yasaklı olanı delice...
'Bazı günahlar birden fazla kişiyi içinde barındırabilecek kadar büyüktü.'
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-İYİ OKUMALAR-
Bazen birisi için yapabileceğimiz en büyük fedakarlık yaşamaktır, ölmek değil de yaşamak... Çünkü bu küçücük dünyada hayatımızın bir çok anında ölmeyi dileriz, bu bir şaka olsun ya da ciddi bir durum olsun ölmeyi isteriz. Birinin değerli olduğunu kanıtlamak için bile ölmek kelimesini kullanırız.
Ölmek basitti, kolaydı. Ama yaşamak, hele ki biri için yaşamak zordu, imkansızdı.
Catherina tam olarak bunu yapıyordu; yaşıyordu. Karlain için defalarca ölmeyi göze almıştı, bunu verdiği karar ile çok net bir şekilde kanıtlamıştı. Hayatını büyük, ölümcül bir girdabın içine atmıştı. Bedensel olarak ölmeyeceğini bilerek.
Ama yanmayı göze almıştı, Karlain için defalarca ölmeyi göze almıştı...
Karlain'ın bilinci yavaş yavaş kendine geliyordu, zihni bir sisin oluşturduğu enkaz yüzünden darma dumandı. Gözleri yavaşça açıldı, ilk başta olayları kavrayamadı. Ta ki aşinası olduğu kokuyu alamayana kadar.
Ömrünün her anında hasretini çektiği kokuya kavuşmuşken şimdi koku yoktu.
Catherina'nın kokusu yoktu.
Hızla yerinden doğruldu. Berbaber olduğu, dokunuşlarını hala teninde hissettiği kadını odada aradı. Yoktu, oda boştu. Yıllardır olduğu gibi boş, sessiz ve yalnızlık kokuyordu.
"Catherina!" seslendi, odada olmadığını bilmesine rağmen seslendi. Sesi bir ölünün ardından edilen bir bağırış gibiydi; cevapsız. Üstünü örten yorganı sinirle üzerinden attı, çıplak olması unurunda dahi değildi, Lerona'sı yoktu.
Ayağa kalktığında odada hala hüküm süren sessizliği bir kapı tıkırtısı kesti, ardından muhafızlardan birinin sesini duydu.
