|+18| BİTTİKTEN SONRA DÜZENLENECEK
"Çektirdiğin acıya rağmen taştan yüreğim hâlâ seni arzuluyor... ama biliyorum ki sen bana yasaklısın. Yasaklı elmanın Hava ile Adem'e yasaklı olduğu gibi sende bana yasaklısın Lilith... ve ben yasaklı olanı delice...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
“O gün o gölde tek başıma değildim.”
Bazen zihnimiz bazı şeyleri kaldıramaz. Bilinmezlikle dolu zihnimiz içinde acılarımızı barındıramaz, her ayrıntıyı içinde barındırabilen bu devasa zihin acıları içinde barındıramayacak kadar küçüktür. Çünkü bazı acılar zihnimizin bile kaldıramayacağı kadar büyüktür.
Bir acının büyüklüğünü o acıyı çeken bilir.
Acı kişiden kişiye değişen bir duygudur, evrenseldir ama insanların baş etme yöntemi farklıdır. Ben kaçmak istiyorum, arkamı dönmek istiyorum. Ama bunu yapamam, bunu yapma hakkına sahip değilim.
Zihnim şu an karmakarışıktı, içinde bin bir savaş kopuyordu ve yanımda uzanmış adam savaşı körüklüyordu. Neden bunu söylüyordu ki? Neden her şeyi anlatma gereği duymuştu?
Ben artık gerçeği duymaktan korkar bir hal almıştım, bu defa canımı yakacak şey ne kadar büyük diye düşünmek beni bezdirmişti. Yorgundum, yorgunluğum ise belki bir kaç saat sonra geçecekti belki de sonsuza kadar sürecek; canımı söküp alacaktı.
“Kim vardı? Senden başka kim o gölde beni öldürmeyi seçti?” dediğimde Darel’in üzülmesini veya herhangi olumsuz bir duygu sergilemesini bekledim ama o beni yanılttı. Güldü, içten bir şekilde.
“Herkes zalim değil Catherina, herkesin tek amacı seni üzmek değil.” İçinde bulduğum bu duruma baktığımda bütün ırkın bir olup bana ihanet etmek için yer aradığını söyleyebilirdim.
İhanete uğramak, kazıklanmak, aldatılmak gündelik bir rutine dönüşmüştü. İhanete mi uğradım? Sorun yok her zaman yaşadığım bir durum!
“Kim vardı orada?” sesim haddinden fazla sert çıkmıştı, bunu Darel’in gözlerinden anlıyordum.
“O, kanlı gölde adağını adadı ve bir dilek diledi.” Yavaşça yanıma yaklaştı, onu uzun zaman sonra bu kadar yakın hissetmek nefes almamı zorlaştırıyordu.
“Gölün ölümsüz annesi adağını büyük bir zevkle kabul etti çünkü verdiği adak çok değerliydi. Adağın gücü yoktu ama dileği dileyecek kişi için o adak çok önemliydi, bu adağı kutsallaştırıyordu. Bu kadar büyük bir adak karışısın da Gölün Ölümsüz annesi ona bir dilek hakkı daha verdi.” O an Darel elini kızıl saç tutamlarımda dolaştırdı.
“Dileğin sahibi bunu bekliyordu ama içindeki acı zihnini felç etmişti. Bir anlık hırs uğruna hayatını mahvetti. Dileğini diledi ve geleceğini belirledi. Ama bu karar onu benim azabımdan kurtarmadı.” Sözlerini anlayamıyordum ya da anlayamayacak kadar uyuşmuştum. Darel kızıl saçlarımı okşarken konuşmaya devam etti.
