|+18| BİTTİKTEN SONRA DÜZENLENECEK
"Çektirdiğin acıya rağmen taştan yüreğim hâlâ seni arzuluyor... ama biliyorum ki sen bana yasaklısın. Yasaklı elmanın Hava ile Adem'e yasaklı olduğu gibi sende bana yasaklısın Lilith... ve ben yasaklı olanı delice...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Her başarının altında büyük bir yenilgi yatar. Kazanırken kaybettik...'
-İYİ OKUMALAR-
Bazen bu bir rüya mı diye düşünmeden alamazdım kendimi. Yaşadıklarım, yaşamaya devam ettilerim çığ gibi üzerime devriliyordu. Bunun üstesinden gelmek her geçen gün bir eziyete dönüşüyordu.
Darel'in ablası bir iblis tarafından öldürülmüştü, aynı zamanda da bir Ruh Bükendi. İçimden bir ses bu konunun başıma fena işlerin açacağı yönündeydi.
Babam bir kaç gün sonra dünyaya varisini aramaya gidecek ve ben o süre zarfında Krallığın başına geçecektim. Geçici süreliğine.
Bu küçücük krallığın kraliçesi olacak değildim, ben koskoca Cehennem Tanrıçasıydım. Şimdilik küçük bir deneme sürüşüne çıkabilirdim.
"Bir iblisin öldürmesi imkansız değil mi baba? Darel İblis prensi sayılır." sözlerimle başını olumsuzca salladı. Hangi tür bir iblis buna cüret edebilirdi ki?
"Hayır, değil. Bir iblis öldürdü, sadece kimin öldürdüğünü İblis Kralı ve Darel'den başka hiç kimse bilmiyor. Bunun için İblis Lordunun yanına gitmeliyiz." dediğinde onu başımla onayladım ama o an aklıma gelen şey ile söze girdim.
"Peki yüzükler, çıkartmamı söylemiştin." aklına bir şey gelmişçesine yüzünü buruşturdu.
"O yüzükler. Şu an bunu açıklayamam Catherina ama onları takmayı bırak." yine bir şeyleri gizliyordu, bu o kadar can sıkıcı bir durumdu ki! Babam yüz ifademden neler düşündüğümü anlamış olacak ki söze girdi.
"O yüzüğü elinde gördüğümde olayları az çok anlamıştım. O yüzükler Melani'nin bedenine daha rahat sahip olmasını sağlıyor. Senin ruhunun enerjisini emiyor, böylece Melani senin ruhunla savaştığında bedenine daha kolay bir şekilde sahip olacak. Bilmedikleri şey bu yüzük senin ruhuna zarar veremeyecek olması." şaşkınlıkla dudaklarım aralandı. Ben o kadına güvenmiştim, yine ihanete uğramıştım ama bu o kadar da acı vermemişti.
Alışmıştım. Alıştığım şeyi sikeyim.
"Neden bama zarar vermiyor?" sorumla babamın Dudaklarında bir sırıtış oluştu.
"Sana verdiğim eğitimler sayesinde büyülü nesnelerin bir çoğu sana zarar vermiyor. Ruhun onlara karşı koyabilecek kadar güçlü." bunu gururla söylemiyordu, gözleri bu sözlerle beraber büyük bir pişmanlıkla yanıyordu.
"Peki Melani'nin abisini tanıyor musun? Bana yardım edeceğini söylüyor ama ona güvenmiyorum." söylediklerimle babam hızla yerinden doğruldu, ani tepkisi karşısında şaşırsamda bir şey söylemedim.
