Sa kaharian ng mga puso, ika'y ningning at hindi kumukupas,
Sa iyo, tanglaw ng liwanag na tila ningas,
Ang kabutihan sa iyo'y likas,
Nagbibigay liwanag sa araw na nagmamadaling tumakas.
Mga gawa at puso, yakap ng pagmamalasakit,
Sa iyo palaging nananahan ang pag-ibig.
Ikaw ay isang malaking biyaya,
Bukang Liwayway ng pag-asa, nilikha sa malalim na kabutihan at awa.
Kung ang kabutihan ay wika, ika'y dalubhasa,
Lumilikha ng daigdig kung saan ang pag-ibig ay tama,
Bawat gawa'y hakbang tungo sa mas maliwanag na hinaharap,
Kung saan ang iyong kabutihan ay namumuno sa lahat.
Nawa'y ang iyong pagmamalasakit, isang matibay na ningas,
Isang regalo sa lahat, isang dakilang ambag,
Sa isang daigdig na nangungulila sa tamis ng pag-ibig,
Ang iyong kabutihan ay nag-iiwan ng walang hanggang bisig.
YOU ARE READING
Only My Heart Knows
PoesiaWithin this anthology lies a tapestry of verses penned by Jcena Mortiff, each intricately woven around diverse manifestations of love. These words ache to break the shackles of confinement, the very letters thirst for emancipation, all plucked from...
