Chapter 38

324 17 0
                                    

I don't want to share my pain with anyone else. I don't want to share my pain with you. You don't deserve to get hurt. So as much as I can, I'll handle everything in my own hands.

It made me smile mentally. Napaka-maintindihin niyang tao. Do I really deserve to got a man like Kirk?

Bumuntonghininga ako saka siya tinitigan. "Y—You also do not deserve that kind of pain."

"We don't deserve the pain but we learned from it," he uttered without meeting my gaze.

But the sincerity is there. Bakit ang galing-galing niyang magsalita? What I just discovered right now, Kirk is also a great pretender.

We don't deserve this kind of pain but it has to be the reason why these things are happening. I do believe in that.

Namahinga kami mula sa pagkakabyahe, tumigil sa tapat ng Jollibee para kumain. I watched how Kirk ate that moment. Gutom na gutom ang lalaki dahil sunod-sunod ang pagkakasubo ng kanin.

I reached for my handkerchief and wiped his sweat dripping down his cheek. Bahagya siyang natigilan pero pinagpatuloy ko pa rin ang ginagawa.

"My prayers answered," aniya pagpasok namin ulit sa kotse.

"Hmm?" tanong ko.

His lips curved upward. "Kumain na naman ako nang kasama ka."

I pretend it didn't affect me pero damang-dama ko ang libo-libong butahe sa tiyan ko nang ngumiti siya sa akin.

Kirk really wants me. He's so hardworking to take my heart back. I felt his hand again hold my left hand.

"Namiss ko talaga 'to hawakan. C—Can I kiss it?"

Ngumuso ako. "Ngayon ka pa talaga nagtanong, ha?"

"Baka kapag ginawa ko mabigla ka ulit eh." tumawa ito saka dinala ang likod ng palad ko sa labi niya. "Hmm, bango amoy fried chicken."

Pinanlakihan ko siya ng mata sabay hampas nang pabiro sa braso niya.

Lumipat ang tingin ko sa windshield, tinatanaw ang BMW ni Elias hindi kalayuan.

"Kirk, sa tabi na lang. S—Susunduin kasi ako ni Elias," ani ko sa mahinang boses.

Bahagyang nagbago ang ekspresyon nito."Oh," tumikhim siya. "Sige. Nandoon na raw ba siya?"

I glanced at my phone. "Oo, kanina pa raw."

"Okay, I'll take you to him."

"Paano ka? Saan ka didiretso?" concern kong tanong.

"Vanrage. Mamamahinga ako doon," aniya sa maliit na boses.

Mayamaya ay natanaw ko na si Elias hindi kalayuan. We stopped in front of him. Lumabas ako ng kotse nang nakangiti and so he is but instantly faded when Kirk hopped out.

"Una na ako, Vanity. Take care."

Ngumiti ako nang maliit kay Kirk nang ibaba niya ang maleta ko. "S—Salamat, Kirk."

"Ah, I forgot." saglit itong binuksan ang likod ng shut gun seat. May kinuha siya doong na paper bag saka inabot sa akin. "Your one-piece."

Agad na pinamulahan ako doon. Nagtangis ang bagang ni Elias sa narinig. I could see in his reddish eyes how much he wants to punch Kirk right now. He's jealous.

"S—Salamat, Kirk."

"You are always welcome, Vanity. Please ake a rest." he flashed a warm smile and it sent warmth in my heart.

Tumango si Kirk kay Elias but the guy just scoffed. Kirk didn't react, mabilisan lang itong pumasok sa kotse bago pinaandar.

"Bakit magkasama kayo nun at bakit nasa kanya ang one-piece mo?" walang kaabog-abog na tanong ni Elias nang mawala na si Kirk.

Twist of the Wind (Batchmate Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon