You Healed Me ||| KTH

After Story: My SunShine Comes Back

میدونم کمه، فقط میخواستم یه چیزی نوشته باشم، فردا یا پس فردا یه پارت دیگه هم اضافه میکنم، ممنون بابت صبوریتون
::
::
::

صدای بوق دستگاه قطع شد، جیمین شگفت زده به دستگاه و برگشتن ضربان دختر چشم دوخت، تهیونگ در همون حالت چهار دست و پا، عرق ریزان، نفس آسوده اش رو بیرون داد خم شد و پیشانی دختر رو عمیق بوسید، کنار گوشش زمزمه کرد:
نبینم دیگه منو تنها بذاری ها.
و پاهاش دیگه نتونست سنگینی وزنش رو تحمل کنه و روی جسم دختر فرود اومد.
جیمین دوید و جسم تهیونگ رو بلند کرد، بیرون رفت و روی صندلی های جلوی اتاق گذاشت.
خودش به سراغ مینی رفت، مینی آهسته پلک هاش رو از هم فاصله داد، گلوش حسابی خشک شده بود و با وجود اون لوله اکسیژن ضخیم، گلودرد داشت.
جیمین آهسته لوله رو بیرون کشید و با ماسک اکسیژن جایگزین کرد، مینی دستش رو بالا آورد تا چیزی بگه،
جیمین که بخاطر از دست رفتن خون زیاد از قبل میدونست دختر ممکنه چی بخواد، سر تکون داد و گفت:
الان برات آب میارم.
دکتر هوانگ با متوجه شدن قضیه، سری تکون داد، از چشمانش مثل ابر بهار اشک میریخت، این یه معجزه بود، فقط یه معجزه میتونست اون مادر رو نجات بده.
جیمین دختر رو به اتاق وی آی پی ای که تهیونگ براش گرفته بود منتقل کرد و تهیونگ هم با تخت دیگه ای توی همون اتاق بستری کرد.
مینی با نگرانی از جیمین پرسید:
نوزاد...نوزادم سالمه؟
جیمین لبخند زیباش رو نشون دختر داد:
نگاش کن، نمیدونه از مرگ برگشته، فقط دنبال اون کوچولوشه، بله، صحیح و سالمه، الان میگم سولهی مینا رو بیاره.
تماسی با سولهی گرفت و مینا رو از بخش نوزادان، به اتاق وی آی پی منتقل کرد.
مینی سعی کرد از جاش بلند بشه، جیمین به سمتش دوید، به حالت قبل برگردوندش:
مراقب باش، بخیه هات ممکنه باز بشه.
تخت رو به حالت نشسته درآورد، سولهی نوزاد رو به دست مینی سپرد، مینی با دیدن نوزاد زیباش، از خوشحالی اشک توی چشماش جمع شد.
از زن بودنش خودش خوشحال بود، بهش قدرت خلق یک انسان داده شده بود، انسانی به این زیبایی.
مینا در آغوش مادرش حسابی آروم گرفته بود و در حال مکیدن انگشت شصت کوچولوش بود.
مینی قربون صدقه دخترش رفت که صدای گرفته‌ی تهیونگ رو شنید:
م..مینی...مینیا..
مینی رو برگردوند و لبخند درخشانش روی لبان خشک شده اش جلوی چشمان تهیونگ به نمایش درومد.