You're Losing Me (Lost Hearts Duology #1) | ✓

Chapter 25

Ciela's POV

Napasalampak ako sa kama pagdating sa condo bago malakas na napatili.

"Oh c'mon babe, don't be such a drama. As if kakainin ka ni Lei." Parisa rolled her eyes at me before sitting on the couch in front of my bed.

"Parisa, of all lawyers, BAT SI LEI PA?!" hindi ko mapigilang sumigaw sa kanya.

"Ciela my honey, I support you both kaya! Like after ko mahear yung story niyo, I guessed that you both kailangan ng chance." maarteng sabi niya.

"Chance?!" hindi makapaniwalang sabi ko.

"Yes, and you will thank me for that." she winked at me before leaving my room.

"Oh, tomorrow's our flight pala. 5AM, don't be late. Love you." pahabol niya pa bago humagikgik.

"PARISA!" malakas na sigaw ko pero narinig ko na ang malakas na pagsira ng main door.

Napabuntong hininga ako. She knows I hated early morning flights.

Parang gusto ko tuloy sabunutan si Parisa.

I rolled over the bed before staring at my ceiling. Thinking how would Lei react after seeing me. After all these years of hiding myself from meeting him, destiny always finds a way.

I groaned before rolling again. Huli ko nang mapagtanto na dulo na pala ito ng kama.

"O-ouch," I cried while holding my back.

Tangina naman oh.
________

"Ciela! My god, wake up!" gulat akong napadilat sa malakas na sigaw ni Parisa.

"We're here na! Hello Philippines!" malakas na sigaw niya paglabas namin ng plane.

I heard the flight attendants giggled seeing Parisa's actions.

I just wore a basic sweatpants and jacket. I was so tired to get ready. Habang si Parisa naman ay mukhang attend ng fashion show.

Masyado siyang na overdressed.

Inaantok pa din akong kumukuha sa luggages ko habang si Parisa naman ay sobrang hype. Pakiramdam ko hindi nauubos ang kanyang social battery.

Tatlong maleta lang dinala ko since hindi naman kami magtatagal. At kapag maubusan man ako ng damit, edi bibili nalang.

Halos manlaki ang mata ko ng makita ang lahat ng luggage ni Parisa.

"You have 6 suitcases?!" gulat na sigaw ko sa kanya.

"What?! I like to overpack. Malay mo kailanganin natin ang folding fan." she shrugged at me.

"Seryoso Parisa. Hindi tayo titira dito ng matagal!" singhal ko.

"Ako hindi. Pero malay mo ikaw." mahinang bulong niya na hindi ko marinig.

"Ano?!"

"Sabi ko wala!!"

We proceeded to the call that she own. Sabi niya dinala daw ito ng caretaker ng kotse niya.

Nakakapagtaka lang kasi paano uuwi ang caretaker ng kotse niya kung yun ang ang drive?

"Seriously Ciela mukha kang sabog sa damit mo. Why don't you fix yourself muna? Oh my god! What if may makakita sayo na paparazzi?!" gulat na sigaw niya.

"Don't worry. I already paid the airport to not allow paparazzi. Tsaka wala namang may alam na uuwi tayo ng pinas." sabi ko.

"Uhm, why don't you head sa kotse first? May pupuntahan muna ako." nakangiting sabi niya.

"What?! Anong color ba ang kotse mo?" iritadong sabi ko.

Why the hell would she leave me alone?! Pakiramdam ko mawawala ako eh!

"Oh it's a black aston martin!" mayabang na sabi niya.

Napangiwi ako sa kanya.

I have a black bugatti.

"It's already open naman, so you can just put your luggages sa likod." sabi pa niya.

I rolled my eyes at her before walking to the parking area. And luckily nasa bungad lang ito.

I quickly opened the backdoor before putting my suitcases.

Napabuntong hininga ako bago mabilis na pumasok sa shotgun seat.

"Ah, how could Parisa let her car open inside the parking lot? Paano kung may biglaang magnakaw?!" mahinang bulong ko sa sarili.

"Who's Parisa?" baritonong tanong ng katabi ko.

"She's my best-" agad nanlaki ang mata ko at gulat na napalingon sa katabi ko.

Halos mawalan ng dugo ang mukha ko ng makitang at mapagtantong ibang kotse ata ang napasok ko.

"You got in a wrong car, Miss." nakangising sabi ni Lei habang nakasandal sa driver's seat.

He was wearing a suit at batak na batak ang kanyang masculadong katawan dito.

Agad akong napaiwas ng tingin ng marinig ang cellphone ko.

Tumatawag si Parisa.

[ Girl, asan ka na?! Akala ko ba nauna ka na sa kotse ko? ]

"Ah, may dinaanan lang ako." awkward na sabi ko bago napalingon kay Lei na nakangisi pa din.

[ Okay, papalabas na ako ng parking lot. Wait for me sa bungad  ] agad ko na pinatay ang tawag at napalingon kay Lei.

"Sorry." mahinang sabi ko bago mabilis na bumaba sa kotse niya.

Agad ko na kinuha ang mga suitcases ko sa likod ng kotse niya. Naririnig ko pa din ang mahinang tawa niya.

Sakto at pagkatapos ko ibaba dumating na ang kotse ni Parisa. Bumaba siya at tinulungan ako sa mga dala ko.

"Oh bat ka andyan?" gulat na tanong niya.

"Ah..."

"She entered the wrong car." hindi ko na matapos ang sasabihin ko ng sumulpot si Lei.

Gulat na napalingon si Parisa kay Lei bago malisyosong tumingin sa akin.

"Yeah. My friend is kinda sneaky with directions." awkward na tawa ni Parisa na ikinangiwi ko.

Magsasalita sana ako upanh idepensa ang sarili ko ng biglaang may tumawag kay Lei.

"Lei!" napalingon kami sa tumatakbong babae at halos tumaas ang kilay ko ng makitang pinulupot niya ang kanyang malanding katawan kay Lei.

Sa harap pa talaga namin.

Mukhang natigilan kami ni Parisa sa nasaksihan.

"Oh, I missed you!" tili ng babae na halos itapon na niya ang sariling katawan niya kay Lei.

"I missed you too." napangiwi ako sa tono ni Lei.

Ang landi.

"Aalis na kami." awkward na sabi ni Parisa na nasa tabi ko.

Mukhang hindi nila narinig ang sinabi ng kaibigan ko dahil patulou pa din silang naglalandian.

Parisa dragged me inside her car before driving away.

"Seriously Ciela? Sa sasakyan pa talaga ni Lei ka pumasok? You're so nakakatawa!" hindi mapigilang tawa niya habang hinahampas pa ang manebela.

I just rolled my eyes at her. "It was just a mistake okay?" depensa ko.

"Yeah, ah katangahang mistake," natatawang aniya.

"Nasaan ba kasi condo mo?" pag iiba ko ng topic.

"It's on BGC. They say, it's maganda daw." she simply said as I nodded.

She's so conyo.