You're Losing Me (Lost Hearts Duology #1) | ✓

Chapter 14

Ciela's POV

I've decided to not tell tita about my modeling journey and surprise her for my first salary.

"Ciela." I turned the moment Lei called my name.

"Congratulations for getting the modeling job." he said smiling widely.

"Thank you," nahawa din ako sa malawak niyang ngiti. He glanced at his wrist watch before looking back at me.

"School is over. Tara libre kita!" sabi niya bago kinuha ang bag ko at kinaladkad palabas ng school.

Bumili kami ng ice cream bago tumambay sa park. We saw childrens and kids running around the area while genuinely laughing.

"They are no longer your friends?" pambasag na tanong ni Lei na nasa tabi ko.

Agad ko na nagets kung sino ang tinutukoy niya.

Marahan akong tumango habang nakatingin sa ice cream ko.

"Isn't it selfish?" tanong ko.

"For?" si Lei.

"For letting go of them after years of our friendship?"

"If the friendship is hurting you, then we should learn to let go of people who is hurting us. Masakit pero para naman 'yan sa sarili mo. You are not selfish for choosing yourself over the pain."

"Bakit mo ipapagdamot sa sarili mo ang dapat naman na para sa'yo. People always come and go, but each person leaves a lesson. What is more important is you don't lose yourself through the process."

"People may leave your life but never lose yourself."

"If you feel bad then let yourself feel it until it no longer hurts. You can't escape the pain but let yourself embrace it until you heal. Move on and continue living."

Napatango ako sa kanyang mga sinabi. The way he expressed every word is comforting.

"You have a genuine heart Ciela. Don't waste it to the people who don't deserve your kindness. Mauubos ka lang hanggang sa mawalan ka na para sa sarili mo." dagdag pa niya.

Napatikhim muna siya bago awkward na ngumiti. Napangiwi ako sa kanyang ginagawa.

Mukha siyang natatae na iwan.

"Malay mo may tao diyan sa tabi-tabi na deserve mo sa buhay." makahulugang saad niya na ikinatawa ko ng malakas sabay hampas sa kanyang balikat na ikinangiwi niya din.

"Grabe naman 'yang joke mo. Nakakatawa sobra." hindi ko mapigilang maiyak kakatawa.

Inirapan niya ako bago napahumikipkip. "Sarcasm." mahinang bulong niya na ikinahagikgik ko.

He looks cute!

Napatigil ako sa kakatawa ng marinig ang isang banda na nagpapatutog malapit sa amin.

They were playing, Kumpas by Moira Dela Torre. In a soft melodic instrumental way.

Mukhang agad nilang nakuha ang atensyon ng iba dahilan para lumapit ang mga tao. May mga magjowa din na lumalapit at sumasayaw kasabay ng musica.

Under the orange and yellow hues of the sky, the music and cold wind breeze are perfect.

Pa'no bang mababawi
Lahat ng mga nasabi
Di naman inakalang
Siya'y aalis lang bigla ng walang babala
Sa isang iglap
Nagbago ang lahat
Susuko na dapat nang dumating ka

"Tara sayaw tayo." biglaang sabi ni Lei.

Laking gulat ko ng biglang hinila ako ni Lei upang sumabay sa mga sumasayaw.