Sarışınım. (Tamamlandı.)

Eğlenceli günün sonu.

...

Murat dil çıkarmamdan şikayetçi değildi sanırım. Şikayetçi olsaydı söylerdi be. Muratın yanına durmadan kızlar geliyordu.

Sinir oluyordum. Murat pas vermiyordu ama kızlar yapışıyordu Murata. Hepsi iğrençler.

Nehir yanıma gelmişti ders çıkışı. Muratın işi çıkmış gitmişti. Bir dersimiz daha olacaktı. Ama Murat olmayacaktı.

Diğer dersle bu ders arasında pek bir zaman yoktu. O yüzden eve gidipte geri dönmek istemiyordum. Nehirinde dersi vardı zaten.

Bir dahaki derse kadar beraber otururduk. Sınıfta kimse yoktu. Sadece ben ve Nehir vardık.

"Murat nerde?"

Nehirde ne zaman yanıma gelse ilk Muratı soruyordu. Yanlış anlamam gerek bir konu var mıydı acaba ortada.

"İşim var dedi gitti. Bilmiyorum."

İşi varmış. Ne işiyse beyefendi gitti. Çok önemli bir iş herhalde.

"Haa tamam tamam."

Tamam tamam? Kesin Nehir birşey biliyordu. Muratın nereye gittiğini biliyordu. Ne işi olduğunu biliyordu galiba.

Aman neyse. Önemli bişey olsa söylerdi zaten. Demekki önemli değil.

"Nehir karnım acıktı benim."

Nehir gülmüştü. Bir insanın acıkması normal değil miydi? Neresi komikti be?

"Derin çok yiyorsun canım."

Napıyım acıkıyorum. Eskiden bu kadar acıkmazdım, acıksamda bişey yiyemezdim canım istemezdi. Karnım gurul guruldu resmen.

"Ya hadi gidip bişeyler yiyelim ders başlamadan."

Nehir kafa sallayarak onayladıktan sonra kalktık. Okulun yanına bir yer vardı oraya gittik. Kantin be paklamazdı. Doğru düzgün yiyecek yoktu.

Öğlen olmuştu. Bu saatte ne yemek yenir onu da bilmiyordum. Ama karnım öyle açtı ki. Ne olursa yiyebilirdim.

Sabah kahvaltı da yapmıştım. Bu açlık neyin nesi anlam veremiyordum. Girdik ve bir masaya oturduk. Menü geldi.

Menüde adana kebap falan vardı. Hemen sipariş verdim. Adam suratıma tip tip baktı. O öyle bakınca Nehir de güldü.

"Ne var bu kadar komik olan arkadaşcığım?"

Nehir hala gülüyordu. Hayır adananın saati mi olur be? Hem ben açım yani kusura bakmayın.

"Bu saatte adana mı?"

Öğlen olmuştu be ne bu saati? Hem ben yiyebilirim belki ne var bunda?

Siparişler gelmişti masamıza. Hemen başladım yemeye. Öğlen öğlen de pek normal bir yiyecek değil ama olsun.

Nehir kahvaltı yapmamış sabah evden çıkmadan. Oda kendine kahvaltı söyledi. Kahvaltı menüsü pek zengin değildi.

İyi ki kahvaltı söylememişim. Kendi karnımı doyurmayı düşünmeyi bırakıp, Nehir acaba o menüyle nasıl doyacak diye düsünüyordum.

İçimden gülmekte geliyordu. Ben ne ara bu kadar şey oldum da öglen öğlen adana yiyorum? Eskiden yemek yemeyi sevmeyen insan şimdi?

Karnımız doyduktan sonra parayı ödedik ve kalktık masadan. Baya rezil olmuştum. Ama karnım açtı banane?

Geri okula gelip derse girdik. İnsanın karnı doyuncada bir uyku bastırıyor ki anlatamam. Dersi dinlemedim.

Ders bittiğinde Nehir uyandırdı beni. Rüyamda duba gibiydim. Çok çirkin görünüyordum.