Sarışınım. (Tamamlandı.)

Huyum olur musun?

...

Ailesi verecek mi bakalım ne demek Muratcım? Sen Furkan mısın da vermeyecekler sana? Dediği gibi erkendi de okuyorduk sonuçta.

"Niye vermesinler canım kızın gönlünde sende değil mi?"

Ben utancımdan sadece su içiyordum. Murat annesinin sorduğu soru üzerine bana döndü.

"Cevap versene canım?"

Of Murat bilmiyorsun sanki seni sevdiğimi. İlla utandırcaksın. Utana utana cevap verdim. Kaçışım yoktu.

"Şey, evet. Muratı çok seviyorum."

Muratın yüzü gülmüştü. Annesi Murata soru soruyordu Muratta soruları bana cevaplattırıyordu. Bir süre öyle devam etti. Sonuçta tanışmaya geldik.

"Annenler Muratı biliyor mu kızım?"

Biraz ortama alışmış gibiydim. Sorulara kolay cevap veriyordum.

"Babama söylemedim. Ama annem genelde herşeyi söyler ona. Haberi vardır."

Annesi gülümsedi. Yemekler bittikten sonra masadan kalktık. Koltuklara geçtik. Muratın annesi yardımcıdan kahve yapmasını istedi.

Annesi hemen beni istemeye gelmek istiyordu. Muratsa erteliyordu. Aslında Murat çok haklı. Okulun bitmesine üç sene var. Hemde taşınıcaz biz be.

"İsteme konusu çok erken. Ayrıca taşınıcakmışız. Muratla ayrılmak zorunda bile kalabiliriz."

Dediğim an Muratın suratı düştü. "Muratla ayrılmak." Ne kadar iğrenç bir cümleydi öyle. Keşke kapasaydım çenemi ya.

"Okulun ne olacak kızım?"

Hiçbir fikrim yoktu. Birşey olsa da ben annemlerle gitmesem ya.

"Ben bir lavaboya gidiyorum siz devam edin."

Murat gitmişti. Taşınma meselesi beni sıktığı kadar onu da sıkıyordu sanırım. Murat gidene kadar ona baktım o anda annesi,

"Kalmak istiyorsan ve mademki Muratta gönlün var. Yüzük takalım."

Dedi annesi. Ben şok olmuştum. En iyisini annemler bilirdi. Ve şuan haberleri yoktu bu olanlardan. Murat uzun bir süre gelmedi. Merak etmiştim.

"Murat hala gelmedi."

Anneside merak etmişti.

"Bir odasına çıkıp bakar mısın canım. Merdivenlerden çık hemen karşında kalıyor odası."

Kalkıp Muratın odasına doğru ilerledim. O sırada annesinin konuşmasını duydum asagıdan.

"Derin çok güzel bir kız, Muratla birbirlerini çok seviyorlar. Tam da benim istediğim gibi bir gelin adayı."

Duyduklarım karşısında şok olurken Muratın odasının kapısına geldim ve kapıyı tıklattım. Kapıyı açtı.

"Gelsene."

İçeri girdim. Odası çok güzeldi. Tam yatağının yanında beraber çekindiğimiz fotoğraf vardı. Görünce çok mutlu olmuştum.

"Neyin var Murat? Neden yanımızdan gittin. Kötü birşey mi dedim?"

Murat suratıma bile bakmıyordu. Cevap vermemişti. Çenesinden tutup bana bakmasını sağladım.

"Konuşsana Murat?"

Muratın gözleri dolmuştu. Ağlayacak gibiydi. Ne olduğunu anlamamıştım.

"Ağlıyor musun sen bakıyım?"