Sarışınım. (Tamamlandı.)

"Sesli Fotoğraf mı Çekiyoruz Aşkım?"

...

Murat süpriz yapacağı zaman hiç bir yerden ipucu vermez, yada ufacık bir şeyi bile ağzından kaçırmazdı. Bende süprizi görene kadar ölür ölür dirilirdim.

Bir fotoğrafçının önünde durdu. Bana arabadan inme diyerek arabadan indi. Fotoğrafçıya girdi koşarak. 5 dakika sonra geri geldi. Üzerimde gelinlikle sokak ortasında arabada kalmıştım. Gelen geçen bana bakıyor, cam açık olduğu için 'hayırlı olsun' diyorlardı.

Murat geldi ve beni arabadan indirdi. Gelinlik kabarık olduğu için zar zor hareket ediyordum. Fotoğrafçıya doğru ilerledik.

"Hoşgeldin Derin."

Bana hoşgeldin diyen adamı tanımıyordum. O benim adımı nerden biliyordu ki? Gülümseyerek hemen bizi içeri aldılar.

"Düğün fotoğraflarını erken çektirmek istedim."

Meğer süprizi buymuş. Çok heyecanlanmıştım. Ama saçım başım bile yapılı değildi. Bu halde fotoğraflarda çok saçma bir görüntü yaratabilirdim. Tabi Muratta saç derdi yoktu. Rampa saçıyla oldukça yakışıklı görünüyordu.

"Ama saçlarım?"

"Onu da hallettim güzelim."

İçeri bir bayan girdi. Neler olduğunu anlamıyordum. Murat bunları hangi ara yapmıştı. Ben onu hiç yalnız bırakmamıştım ki. Gelen bayan kuaförmüş. Beni bir aynanın karşısına oturttu ve saçlarımı yapmaya başladı. Tam bir düğün günü havası vardı. Murat sürekli dışarı çıkıyor 5 dakika sonra geri geliyordu.

"Murat insan önceden haber verir."

"Demekki insan değilmişim. Kahretsin."

Diyerek kahkaha attı. Yanımda olmadığı için cimcikleyemedim de gıcığı. Saçımı bitirdikten sonra makyajımı da yapmaya başladı. Bir fotoğraf için bu kadar şey..

"Ne acelesi vardı fotoğrafın Murat?"

"En büyük hayalim düğün fotoğrafı çektirmekti. Hemen olsun istedim ne var bunda?"

İnsanların hayali evlenip çocuk sahibi olmak oluyor Muratın ki düğün fotoğrafı çektirmekmiş. Cidden çok acayip bir adam bu Murat.

"Demek hayalin sadece fotoğraf?"

Diyip ellerimi karnımda birleştirip başka yöne döndüm. Sonra yanıma gelip ellerimi açıp tuttu.

"En büyük hayalim şuanda karşımda duruyor."

Yine gönlümü almayı başarmıştı. Cimciklemek işe yarıyormuş bazen. Ama bazende kıyamıyorum. Hani bir işi yaparsında sonra pişmanlık duygusu yaşarsın ya öyle oluyor. Cimcikliyorum ama kendimi suçlu hissedip o cimciklediğim yerin geçmesini istiyordum sonrada.

Saçlarım ve makyajım bittikten sonra kameranın karşısına geçtik. Adam bizi yönlendiriyor, bizde onun söylediği pozları yapıyorduk.

"Bir de birbirinizi öpün öyle çekelim."

Adamın söylediğine şaşırmıştım. Tamam Muratı kaç kere öpmüştüm ama yalnızdık o sıralarda. Şimdi fotoğrafçının yanında biraz utanmıştım. O pozu da yaptık utanarak.

"Şimdi bir de evlenme teklifi ediyormuş gibi bir poz çekelim."

Ha? Ben şuana kadar gördüğüm düğün fotoğrafları albümünde böyle bir poz görmemiştim. Hem insanlar bizim gibi teklif almadan mı çektiriyorlar fotoğrafları? Düğün fotoğraflarıyla evlenme teklifi gibi pozu hala anlamamıştım.

Murat ceketini çıkarmış, gömlekle çekinmişti fotoğrafları. Kenara koyduğu ceketinin yanına gidip bir kutu çıkardı. Pozun ne işinin olduğunu hala anlamasamda olanları izliyordum. Adam kamera başında Muratın kutuyu açmasını bekliyordu. Murat kutuyu alıp yanıma geldi.