To the utmost (#2)

parte veintiuno

Tony's pov

Νομίζω πως η ζηλιάρα Περσεφόνη είναι το καινούριο αγαπημένο μου πράγμα στον κόσμο.

-Εσύ ρωτάς τώρα Tony.

Με βγάζει από τις σκέψεις μου ο Robert.

-Scott θάρρος ή αλήθεια;

-Αλήθεια.

-Ποτέ ήταν η τελευταία φορά που έκανες σεξ;

Ξέρω ότι οι δικοί μου δεν παρεξηγούν.

Ούτε θα προσβληθούν.

Ποσό μάλλον ο Scott.

Ο μπρο είναι σαδιστής.

Με την κυριολεκτική έννοια του όρου.

-Προχθές.

Απαντάει ειλικρινά και γελάει.

Επιφωνήματα του τύπου μπράβο και άξιος ακούγονται από το τραπέζι.

Τώρα ρωτάει μια κοπέλα από τις 3 καινούριες κοπέλες αυτή νομίζω την λένε Iris ή κάτι τέτοιο.

-Περσεφόνη;

-Θάρρος.

Απαντάει πριν καν προλάβει να την ρωτήσει.

-Έχεις το θάρρος να πιπιλήσεις κάποιον από την παρέα;

Της χαμογελάει.

-Πολύ παιδικό.

Απαντάει και σηκώνεται από την θέση της.

Ανεβαίνει πάνω μου.

Ευτυχώς διάλεξε εμένα.

Και ευτυχώς δεν φοράει φούστα γιατί θα φαινόταν όλος της ο κώλος στους υπόλοιπους.

Σκύβει στον λαιμό μου.

-Δεν έχει θέμα ο Άδης;

Ψιθυρίζω.

Δεν κατάλαβα ποσό με επηρέασε μόνο που ήταν πάνω μου.

-Χέστηκε ο Άδης.

Απάντησε εξίσου σιγανά και με την γλώσσα της έκανε ένα μονοπάτι από το τέλος του λαιμού μου μέχρι πάνω.

Ω να σου.

Έκλεισα κατευθείαν τα μάτια μου και έριξα λίγο ακόμα πίσω το κεφάλι μου.

Άρχισε να ρουφάει ένα συγκεκριμένο σημείο στο λαιμό μου στην αρχή απαλά αλλά έπειτα από ένα λεπτό άρχισε να το κάνει τόσο δυνατά στο σημείο που άρχισε να πονάει το δέρμα μου.

Νιώθω ότι ξεμένω από ανάσες.

-Νταξει φτάνει Περς θα τον πεθάνεις.

Ακούγεται από πίσω ο Mariο.

Θυμάστε μου μετά να τον σκοτώσω τον καριόλη.