Tony's pov
Αφού άφησα την Περσεφόνη μία γειτονιά κάτω από το σπίτι της γύρισα και εγώ σπίτι.
Μην ρωτήσετε γιατί αυτή επέμενε.
Εγώ θα την άφηνα στην πόρτα της σαν κύριος.
Τέλος πάντων.
Κοιμήθηκα ένα ωραιότατο 3ωράκι για να έχω δυνάμεις το βράδυ.
Σηκώθηκα και κατέβηκα κάτω στην αυλή για να βρω τους υπόλοιπους.
Κάθομαι ήσυχα ήσυχα σε μία καρεκλίτσα και περιμένω να μπω στο θέμα το οποίο συζητάνε.
-Λες να είναι η Ιταλία;
Ρώτησε ο Alex τον Apollo.
Ώπα ρε παιδιά ποια Ιταλία.
-Συγγνώμη για τι πράγμα μιλάμε;
Ρώτησα πριν χαθώ τελείως.
-Κάποιοι σαμποτάρουν τα φορτία μας.
Ωχ.
-Κατάφεραν ζημιές ή είχαμε απώλειες;
Ρώτησα χωρίς να είμαι έτοιμος να ακούσω την απάντηση.
-Όχι φάνηκαν σχετικά αδύναμοι και ανοργάνωτοι και τις 3 φορές που προσπάθησαν να μας χτυπήσουν.
Απάντησε ο Alex.
Και τότε ήρθαν στην αυλή η Adria με την Mar που τόση ώρα δεν είχα καταλάβει ότι έλειπαν.
-Που ήσασταν;
Ρώτησα με περιέργεια.
-Βάλαμε τα μικρά για ύπνο.
Απάντησε η Mar.
Κοιτάω την ώρα και είχε ήδη πάει 10.
-Θα ορκιζόμουν ότι ήταν απόγευμα.
Είπα παραξενεμένος.
-Ναι όταν κοιμάσαι 7 και σηκώνεσαι 10 ναι λογικό να έχεις χάσει την γη κάτω από τα πόδια σου.
Είπε γελώντας η Adria.
-Και γιατί πιστεύεις πως μπορεί να ήταν η Ιταλία, ο καινούριος του Capo θέλησε συμμαχία μαζί μας αφού.
Ο Alex ανασήκωσε τους ώμους τους ενώ τα κορίτσια σφίχτηκαν όταν κατάλαβαν για τι μιλούσαμε.
-Δεν ξέρω απλά επειδή ήταν η μόνη απειλή τα τελευταία 10 με 15 χρόνια.
Απάντησε πάλι ο Alex.
Ξαφνικά ακούστηκε το κουδούνι.
Σηκώθηκα και είπα στα περίεργα βλέμματα που με κοιτούσαν από κάτω.
-Ο Mario είναι ήρθε να μου δώσει τις αναφορές της ομάδας και να φύγουμε μαζί αργότερα για το κλαμπ.
Ο Apollo έγνεψε και δεν περίμενα να δω άλλες αντιδράσεις πήγα να ανοίξω.
Μόνο που όταν μπήκα στην κεντρική είσοδο του είχε ανοίξει ήδη το προσωπικό.
-Φρεσκαδούρα είσαι υψηλότατε.
Είπε χιουμοριστικά.
-Σκάσε παπάρα, που είναι οι αναφορές;
Μου πέταξε έναν φάκελο και αυτός πήγε και θρονιάστηκε στον καναπέ.
Κάθισα και εγώ στην πολυθρόνα και άρχισα να βγάζω έξω τα χαρτιά.
-Ποιοι θα είμαστε σήμερα;
Ρώτησε αδιάφορα ο Mario όσο ήταν στο κινητό του.
-Εγώ, εσύ, ο Varian και ο Scott.
Εμείς οι 4 είμαστε ας το πούμε παρέα.
Όλη η ομάδα είμαστε δεμένη αλλά πρώτων πρέπει να διατηρήσουμε ένα επαγγελματικό επίπεδο και δεύτερον αν βγαίναμε 50 άτομα έτσι χαλαρά σε κλαμπ θα υπήρχε πρόβλημα.
Ο Varian είναι ο χάκερ μου και ο Scott ο «φονιάς» μου ας το πούμε.
Ο Mario απλά υπάρχει.
Όχι εντάξει πλάκα κάνω.
Ο Mario είναι πιο πολύ σαν σύμβουλος ξεκάθαρα το δεξί μου χέρι.
Με τον Mario και τον Varian γνωριζόμαστε από παιδιά, ενώ ο Scott είναι στην παρέα τα τελευταία 3 χρόνια.
Ο Mario όπως ήδη ξέρετε είναι λίγο πιο κοντός από μένα με καστανά μαλλιά και μάτια αλλά πολύ εντυπωσιακά χαρακτηριστικά.
Ο Varian είναι ξανθός γαλανομάτης με περίπου ίδιο σώμα με μένα.
Ο Scott από την άλλη είναι μελαχρινός με ελάχιστα μελαμψό δέρμα και είναι οριακά λίγο ντουλάπα.
Όπως χάνομαι στα έγγραφα ακούω τον Mario να ξεροβήχει.
Τον κοιτάω και περιμένω να μου πει τι θέλει.
-Είναι 11 και μισή πότε περιμένεις να ετοιμαστείς πρίγκιπα;
Γελάω και σηκώνομαι από την θέση μου για να πάω να ντυθώ.
-Εγώ δεν είμαι χαζογκόμενος σαν εσένα να μου παίρνει 3 ώρες να ετοιμαστώ μέσα σε 10 λεπτά έτοιμος είμαι.
Είπα και άρχισα να κατευθύνομαι προς την σκάλα.
Πριν ανέβω είδα τον Mario να μου κάνει μια απρεπή χειρονομία.
~
Τελικά μου πήρε 20 λεπτά να ετοιμαστώ.
Λεπτομέρειες.
Κατεβαίνω κάτω και βλέπω τον Mario να με κοιτάει ειρώνικα.
-Έτοιμος ο χαζογκόμενος;
-Σκάσε.
Του λέω και γελάω.
Εκείνη την στιγμή μπαίνουν μέσα ο Apollo με τον Alex και η Adria με την Mar.
Ο Mario κάθετε κατευθείαν προσοχή στους δύο πρώτους.
Εγώ δεν θα το έκανα στην θέση του, τον ξέρουν από μωρό.
Η Adria έρχεται να με αγκαλιάσει.
-Να προσέχετε πολύ, εντάξει;
Είπε κοιτώντας μία εμένα μία στον Mario.
-Μάλιστα κυρία.
Είπε ο Mario ακόμα σε θέση προσοχής.
Τότε η Adria πέρασε από δίπλα του τον χάιδεψε στο μάγουλο και του είπε.
-Mario είσαι δικός μας δεν χρειάζεται να συμπεριφέρεσαι σαν απλός φρουρός. Και με λένε Adria όχι κυρία.
Είπε αυστηρά το τελευταίο.
Το βλέμμα του Mario μαλάκωσε και έγνεψε θετικά.
Είχε άθλια παιδική ηλικία.
Η μάνα του τον παράτησε όσο ήταν ακόμη μωρό και ο πατέρας του ήταν ένας βίαιος μαλάκας.
Με τα πολλά φτάσαμε μέχρι το αμάξι.
Προφανώς και θα οδηγούσα εγώ.
-Όντως δεν χρειάζεται να φέρεσαι τόσο επαγγελματικά μπροστά τους.
Δεν με κοίταξε όταν απάντησε.
-Το ξέρω αλλά δεν ξέρω πως να διαχειριστώ καταστάσεις.
~
Αφού συναντηθήκαμε και με τους υπόλοιπους μπήκαμε κατευθείαν μέσα στο κλαμπ.
-Το λατρεύω που δεν περιμένουμε στην ουρά χάρη σε σένα.
Είπε σε μένα ο Varian.
-Και μόνος σου να ήσουν πάλι πρώτος θα έμπαινες μαλάκα αφού ανήκεις στην μαφία.
Απάντησε για μένα ο Mario και εγώ άρχισα να γελάω.
Πήγαμε πιάσαμε ένα τραπέζι και ο Mario με τον Scott πήγαν να φέρουν αλκοόλ.
-Νόμιζα θα πέθαινες προχθές μαλάκα.
Είπε σοβαρά πλέον ο Varian.
Ένα έχω να πω.
Σοβαρότητα και Varian δεν συνυπάρχουν.
-Το ίδιο πίστεψα και εγώ για σένα όταν σε είδα να ξερνοβολάς σαν το γατί.
Παραλίγο να γελάσει αλλά δεν το έκανε.
-Καλά είμαι Varian μην ανησυχείς.
-Πως πάει το κολέγιο;
Ρώτησε ειρωνικά.
Να τος ο Varian που ξέρω.
-Καλά αλλά ίσως σε χρειαστώ να μπεις στο σύστημα να δεις τα θέματα από κάτι διαγωνίσματα.
Είπα μεταξύ σοβαρού και αστείου.
Μου έκλεισε το μάτι και απάντησε.
-Σε έχω.
Γέλασα στην απάντηση του.
Τότε ήρθαν και τα αγόρια με μία μεγάλη γυάλα γεμάτη πάγο που είχε μέσα δύο μπουκάλια βότκα, λεμονάδα και χυμούς.
-Αν το ζητούσατε ξέρετε ότι θα το φέρναν αυτοί δεν θα χρειαζόταν να το κουβαλήσετε έτσι;
Ρώτησα απορώντας με την βλακεία που τους δέρνει.
-Όντως τώρα;
Ρώτησε ο Scott και έπεσε στον καναπέ δίπλα μου.
Ο Mario ανασήκωσε τους ώμους του και είπε.
-Είχε ωραίο γκομενάκι στην μπάρα δεν έφταιγα εγώ.
-Αν σε πλακώσω γκομενάκι θα σε κάνω.
Του είπε ο Scott ενώ εγώ και ο Varian αρχίσαμε να γελάμε σαν υστερικά.
Αφού ήπιαμε από μερικά ποτά σηκωθήκαμε να χορέψουμε.
Κυρίως για γκομενάκια σηκωθήκαμε και οι 4 αλλά εμείς το λέμε χορό.
Ο Varian με τον Scott προχώρησαν μπροστά και εγώ έμεινα λίγο πιο πίσω με τον Mario.
-Τα δίδυμα φωτιά είναι εδώ.
Είπε στο αυτί μου λίγο δυνατά για να ακόυσω με την εκκωφαντική μουσική.
Ενδιαφέρον.
Κατεβαίνοντας τα σκαλιά είδα κάτω στην πίστα μια κοκκινομάλλα να χορέυει έχοντας πλάτη σε μένα.
Όταν κατέβηκα και το τελευταίο σκαλοπάτι γύρισε και με κοίταξε.
Είχε ισιώσει τα μαλλιά της τα οποία τώρα έφταναν κάτω από τον υπέροχα καλοσχηματισμένο κώλο της.
Τα μάτια της ήταν έντονα βαμμένα με αποχρώσεις του μαύρου ενώ τα μεγάλα χείλη της ήταν άβαφτα.
Φορούσε έναν μικρό μαύρο κορσέ και μία μάυρη δερμάτινη κοντή και κολλητή φούστα.
Καμία σχέση με την σχολική ενδυμασία που αναγκάζεται να φοράει στο σχολείο.
Ήταν ...
Δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια.
Με κοίταξε στην αρχή έκπληκτη με το βλέμμα 'τι κάνεις εσύ εδώ'.
Αλλά μετά μου έσκασε ένα χαμόγελο και συνέχισε να χορέυει ενώ ξανά γύρισε την πλάτη της.
Ωραίααα....
Επιτρέπεται τώρα να καυλώσω;
Γιατί νιώθω πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
-Πρέπει να φέρω σφουγγραρίστρα γαμώτο.
Είπε σοβαρά ο Mario.
-Γιατί;
Γύρισα με πολύ κόπο να τον κοιτάξω.
-Γιατί θα γλυστρήσει κανείς από τα σάλια σου.
-Άντε γαμήσου Mario.
Είπα γελώντας.
Τότε πέρασε από μπροστά μας ο Άδης.
Μας χαμογέλασε και ρώτησε ειρωνικά.
-Με ποιον Θα γαμηθείς Mario;
-Όχι μαζί σου σίγουρα Δία.
Περιμέντε η σκηνή αρχίζει να αποκτάει ενδιαφέρον.
Πίνω μια γερή γουλιά από το ποτό μου αφού δεν έχω ποπ κορν και συνεχίζω να παρακολουθώ.
-Εσύ θα χάσεις όχι εγώ.
ΩΠΑ.
Δυνατός παίκτης ο Άδης.
-Ααα και κάνε ένα φρεσκάρισμα στην μυθολογία.
Είπε πριν φύγει.
Κοίταξα τον Mario έτοιμος να σκάσω στα γέλια αλλά η δολοφονική του ματιά μου έκοψε το γέλιο.
Προχωρώντας προς το πλήθος αρχίζαμε όλοι να χορέυουμε με μία κοπέλα.
Πριν ρωτήσετε ναι και ο Mario.
Έχει μια φήμη να προστατέψει.
Δικά του λόγια όχι δικά μου.
Η κοπέλα που χορέυει πάνω μου είναι αρκετά ψηλή γύρω στο 1.75 μελαχρινή με καστανά μάτια και λεπτά χείλη.
Γλυκούλα ήταν αλλά δεν τρελάθηκα κιόλας.
Ξαφνικά νιώθω ένα χέρι να περνάει στον ώμο μου και να με αγκαλιάζει σπρώχνοντας το ένα χέρι της κοπέλας μπροστά μου που είχε περάσει γύρω από τον λαιμό μου.
Ξαφνικά βλέπω την Περσεφόνη να σπρώχνει και το άλλο χέρι της κοπέλας η οποία τώρα την κοιτάει με μίσος και σκύβει να της πει.
-Μικρή δίνε του.
Με τα τακούνια που φορούσε έφτανε με το ζόρι το 1.70 αλλά και ως πιο μικροκαμωμένη έδειχνε πιο bitchara από όλες εδώ μέσα.
Αφού η άλλη κοπέλα έφυγε η Περσεφόνη γύρισε και κόλλησε την πλάτη της στο στήθος μου με αποτέλεσμα εγώ να περάσω τα χέρια μου στην μέση της.
Αρχίσαμε να χορέυουμε έτσι χωρίς να μιλάμε.
-Τελικά μου έλυσες την απορία για τα μαλλιά σου.
Έσκυψα λίγο το κεφάλι μου για να μιλήσω στο αυτί της.
Γέλασε και απάντησε.
-Δεν περίμενα να σε δω, δεν ήθελα να τα δεις από τώρα.
-Γιατί όχι;
Ρώτησα και με μία σβούρα στην γύρισα μπροστά μου.
-Για να μην πάρεις αυτό που θες κατευθείαν.
Την κοίταξα πονηρά.
-Μα γλυκιά μου Fresa αργά ή γρήγορα πάντα παίρνω ότι θέλω.
Με κοίταξε εξίσου πονηρά.
-Αυτό θα το δούμε.
Είπε και έσπασε το κράτημα μας.
-Που πας;
Την ρώτησα ενώ την έπιασα από τον καρπό για να μην προλάβει να φύγει.
-Να πάρω ένα ποτό, επιστρέφω αμέσως.
Είπε και γέλασε.
Έγνεψα θετικά και της άφησα το χέρι._________________________
Καλησπέρα σασσς....
Ορίστε και το κλαμπ!
Καλά εννοείται πως έχει και συνέχεια.
Σιγά μην κυλήσουν όλα ρόδινα.
Τα λέμε σε λίγο ομορφιές μου.
Μέχρι το επόμενο!
Adíosss..
ESTÁS LEYENDO
To the utmost (#2)
Novela JuvenilΈνα έξυπνο παιδί. Ένας τέλειος έφηβος. Πως μπορεί να εξελιχθεί; Όταν όλα πάνε τέλεια στην ζωή σου μήπως κάτι πάει λάθος; Ή μήπως χρειάζεσαι κάτι που δεν ήξερες; Πως μπορεί να αλλάξει η ζωή κάποιου σε τόσο νεαρή ηλικία; Και πως θα την επηρεάσει; Πρ...