To the utmost (#2)

parte sesenta y cuatro

Tony's pov

-Και συγγνώμη αυτός ο Ιταλός δεν έχει σκοπό να βοηθήσει καθόλου;

Ρωτάει εκνευρισμένη η Mar.

Είμαστε όλοι μαζί μαζεμένοι στο σαλόνι της mansion και η συζήτηση πλέον έχει παρει την γνωστή κατρακύλα.

-Μπορεί όταν έρθει η ώρα του μωρό μου, δεν έχει πολλά να κάνει.

Της απαντάει ήρεμα και γλυκά ο Alex.

Ο οποίος Alex είναι πάνω από ένα λαπτοπ μαζί με τον Varian και προσπαθούν να βγάλουν άκρη με ένα σύστημα.

Δεν έχω καταλάβει μην με ρωτάτε.

-Το πρόβλημα τώρα είναι πως πρέπει να σκεφτούμε ένα τέλειο σχέδιο.

Είπε οριακά αγχωμένος ο Apollo.

Χθες το βράδυ του είπα ένα σχέδιο που είχα στο μυαλό μου.

Και δεν του άρεσε καθόλου.

Αλλά ξέρει ότι δεν έχουμε πολλές επιλογές.

-Mi amor tranquilo.

Του είπε τρυφερά η Adria όσο έτριβε χαλαρά τους σφιγμένος ώμους του.

Η Περσεφόνη πάλι έπαιζε με τα μαλλιά μου.

Είναι η αγαπημένη μας συνήθεια πλέον.

Δεν της έχω πει το σχέδιο που σκέφτηκα.

Θα γίνει τρελή.

Καλό είναι, αν όντως πάμε με το δικό μου σχέδιο, να το μάθει τελευταία στιγμή.

Ο Άδης κάθεται στον γωνιακό καναπέ με τον Mario ακριβώς δίπλα του.

Για την ώρα είναι πολύ ήσυχοι και οι δυο τους.

Πιάνουν διακριτικά τα χέρια τους πίσω από τον καναπέ για να μην τους δει κανείς.

Εγώ απλά για κακή τους τύχη παρατηρώ τα πάντα.

Ξαφνικά μπαίνουν μέσα στο σαλόνι τα μικρά.

Η Selini τρέχει να αγκαλιάσει την Περσεφόνη.

Έχουν αναπτύξει πολύ ιδιαίτερη σχέση αυτές οι δυο.

-Θα μου κανείς και εμένα έτσι τα μαλλιά μου;

Ρώτησε η μικρή δείχνοντας το κεφάλι μου.

Η Περσεφόνη γέλασε και απάντησε.

-Με το που τελειώσω τα μαλλιά του Tony θα κάνω τα δικά σου.

Η μικρή της χαμογέλασε και άρχισε να περιφέρεται στο σαλόνι.

Ο Adam και ο Ares σκαρφάλωναν πάνω στον Apollo με σκοπό να τον κατεδαφίσουν.

Spoiler alert: δεν θα τα καταφέρουν ποτέ.