Cherry Blossom×Taekook

-1.7-

Taehyung'u eve bırakıp kapının önüne kadar geldiğimde bana bakıp titrek bir nefes almıştı.

"Çok gerildim."

"Baban asla kızmaz sana."

"Biliyorum ama yine de, çok üzülecek."

"Halledersiniz eminim ki. Hadi gir içeri, ben de gideyim hemen. Siz konuşun düzgünce, olur mu?"

Kafasını sallayıp sarıldığında derin bir nefes alıp kokusunu içime çektim ve saçlarından öptüm.

"Seni seviyorum bebeğim, hadi git bakalım."

... 

Sabah okul resmen savaş alanı gibiydi. Taehyung ve babası erken gelmiş, Bay Kim resmen terör estirmişti. Müdür yardımcısı Müdür'ü elinden zor almıştı, gözleri kanlanmış, dişlerinin arasından hırıltıyla nefesleniyordu. Taehyung'um ise yanında sakinleştirmeye çalışıyordu babasını.

"Nerede o piç kurusu?! Nasıl zarar verir benim oğluma?!"

Müdür el pençe önünde bükülüp dudaklarını yaladı ve Bay Kim'e baktı.

"H-Hastanede. Parmakları ve burnu kırık, kaburgalarında da ufak çatlaklar var, bir süre müşahede altında kalması gerekiyormuş."

Taehyung gözlerini kocaman açıp Müdür'e bakmış, ardından şokla bakışları etrafta gezinirken beni bulmuştu.

"Ne? Kim yaptı bunu?"

"Ben yaptım, Bay Kim."

Babasının bakışları beni bulduğunda çenemi kaldırdım ve dümdüz baktım onlara, Taehyung'un bakışları bu kez de gömlek kollarını katladığımdan açıkta kalan tenime kaymıştı. Tırnak izlerim hala bakiydi, kaşlarını çatıp dudaklarını birbirine bastırdı.

"Jeongguk?"

"Evet efendim."

Taehyung'a bakıp ona bakmadığını fark ettiğinde bana göz kırpıp gülümsemişti. Prensipli bir adamdı, kızabilir, Taehyung'a zarar vereceğim düşüncesiyle bizi ayırmak isteyebilirdi ama yapmıyordu. Aksine, sevgilimi korumam hoşuma gitmişti.

"Nasıl bir deli gücü geldi sana oğlum da haşat ettin o çocuğu öyle?"

Taehyung heyecanla konuşan babasına şokla bakıp dirsek attığında Bay Kim hemen kaşlarını çatıp parmak sallamıştı bana.

"Bak sana kızarım, bir daha yapma sakın."

Bana kaş göz işareti yaptığında gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım ve kafamı eğdim, Taehyung göz devirip yanımdan geçip gittiğinde hüzünlendim. Çok kızmıştı bana.

"O kadar ileri gidebileceğini düşünmedi, kolların, nasıl böyle oldu?"

"Rahatsızlığımdan dolayı, o pi-, o çocuğa dokunduğum için."

"Ah, anladım. Taehyung'u merak etme, tamam mı? Ben şimdi eve götüreceğim onu yeniden, konuşup yumuşamasını sağlarım."

"Teşekkür ederim efendim."

"Tavşana benziyorsun, sevdim seni. Akşama bize gel, Taehyung'un haberi yok, biraz eğlenelim."