Cherry Blossom×Taekook

-3.1-

Bugün okulun ilk günüydü.

Bebeğimin kabanını üzerine geçirip düğmelerini iliklemeye başladığımda kafasını eğip tatlı tatlı ellerimin hareketini izlemişti. Yakalarını sıkıca tutup kendime çektim ve dudaklarımı alnına bastırıp derin bir nefes aldım. Kokusu ciğerlerimi doldurduğunda parmakları bileklerime tutundu. 

"İlk gününde başarılar, küçük kiraz çiçeğim. Umarım okul hayatın aynı kendin gibi güzel geçer."

"Aşkım."

Hafifçe dudak büzüp boynuma sokulduğunda tenini öpüp yanağımı saçlarına yasladım.

"Bir şey olursa, ne olursa olsun, ara beni, tamam mı? Sakın çekinme. Bak, en ufak bir mesele bile olabilir. Otomatı çalıştıramazsan bile ara beni."

Kıkırdayıp belime sardı kollarını ve alnını göğsüme bastırdı.

"Bence o kadarını yapabilirim. Hem, her seferinde seni ararsam derslerin ne olacak?"

"Hiçbir şeyin senden önemli olmadığını ne zaman kavrayacaksın acaba?"

Kafasını kaldırdığında burnuna dokunup gülümsedim, o da gülümseyip dudaklarıma sesli bir öpücük bıraktı, ardından bedenimden ayrıldı ve çantasını sırtına geçirdi. 

"Hadi gidelim artık, ilk günden geç kalmayalım."

...

Taehyung'u sınıfına bırakıp kendi dersimin yapılacağı amfiye geçtiğimde Jimin elini sallayıp yerini belli etti. Yanına geçip selamlaştım onunla.

"Bıraktın mı bebeği sınıfa?"

"Bıraktım."

"Çok ilgili olma. Bırak insanlarla tanışsın, senin yanında olduğunu görecekler, korkudan gelmeyecekler çocuğun yanına. Açılsın biraz, sosyalleşsin."

Kafamı sallayıp derin bir nefes verdim ve titreşimdeki telefonumu kontrol ettim.

"Manyaksın sen."

Hafifçe sırıtıp arkama yaslandım, biz Jimin ile sohbet ederken hocanın gelmeyeceğini öğrendik. Kantine yürürken üzerimizdeki gözlerin farkındaydık ikimiz de. İki senedir buradaydık, ne insanların tekliflerini kabul ediyor ne de hayatımızda birilerinin olduğunu söylüyorduk garip bir şekilde. Kimseyle işimiz yoktu, belirli bir zaman geçmesinin ardından okulun popüler çocukları olmuştuk. Ben Jeon Akemi'nin oğlu Jeongguk'tum, Jimin de tüm o tatlı görüntüsüne karşılık en yakın arkadaşımdı. Muhtemelen yine tehlikeli sessiz çocuk damgasını burada da yiyecektim, gerçi pek sikimde de değildi.

Masaya geçip oturduk, Jimin Yoongi ile mesajlaşıyordu. Bakışlarımı telefonuma indirdiğim sırada masamıza üç kız yanaşmıştı. 

"Merhaba."

İçlerinden biri konuştuğunda bakışlarımı hiç onlara çıkarmadım bile. Jimin önce bana bakmış, cevap vermeyeceğimi anlayınca da kendisi konuşmayı devralmıştı.

"Merhaba."

"Ben Yeri, bunlar da arkadaşlarım Hee ve Suzy. Akşam bir parti vereceğiz, partnerlerimiz olarak katılmak sizi davet etmek istiyoruz."

"Bir de, sabah yanınızda olan çocuğu çağırmak istiyorum ben ayrıca. Telefon numarasını alabilir miyim, ya da hangi fakültede olduğunu söyler misiniz?"