Cherry Blossom×Taekook

-4.6-

ÇOK GECİKTİK BİLİYORUM DERS ÇALIŞIRKEN UNUTTUM İNANILMAZ KCMFLFMFŞMGŞGMGŞGMGŞ.

İYİ OKUMALAR ÇİÇEKLER, BOL BOL YORUM PLS.

...

İki gündür bulutların üzerindeydim sanki.

Taehyung ile aramız düzelmişti, eskisinden bile iyiydik ve evlenme teklifimi kabul etmişti. Resmen benimle evlenmeyi kabul etmişti. Hayatımızı birleştirecektik, her yerde geçerli olmasa da ben bilecektim ki o benimleydi. Benim adımla anılacaktı ismi, resmiyette bile ismimiz aynı olacaktı. Jeon Taehyung diyecektim ona, Jeon Jeongguk'un güzel eşi Jeon Taehyung.

Düşüncesi bile delirmem için yeterliydi.

Mutfakta bizim için yemek yaparken arkasından yanaşıp beline sarıldım ve yüzümü boynuna gömüp tenini nefeslenerek öptüm uzun uzun.

"Bana evet dedin."

Kıkırdayıp önündeki yosunu sarmaya çalışırken kafasını boynuna dökülen saçlarıma sürttü.

"Jeongguk, iki gün önce söyledik ya babamlara? Sana evet diyeli çok oldu yani."

"Olsun, bana evet dedin sen."

İnanılmazdı. Biz gerçekten evlenecektik.

Bir kez daha tatlı bir şekilde gülüp yemeğe tekrar döndüğünde burnumu boynundan çekip birkaç kez de yanağını öptüm.

"Bana evet dedin resmen, nişanlıyız biz."

"Evet sayın nişanlım, nişanlıyız biz. Ama böyle tatlı davranmaya devam edersen aç kalacağız ona göre, sana cevap vermekten yosunu saramıyorum sevgilim?"

Aptal gibi tekrar etme ihtiyacı hissediyordum zira içim içime sığmıyordu. Mahvetmişti beni, gerçekten aklımı başımdan almıştı.

"Erken olduğunu düşünüyor musun? Yani, henüz on dokuzundasın, gerçi ben de pek büyük sayılmam."

Yosunların üzerinde susam yağını gezdirip eldivenlerini çıkarmış, ardından ellerini yıkayıp bana dönmüştü. Kollarını boynuma sarıp kalçasını tezgaha yasladığında ben de belinin iki yanından sıkıca tutundum ona ve bedenlerimizi birleştirdim. Dudaklarını dudaklarıma bastırdığında tatlı bir öpücük verdi bana, ıslak bir sesle ayrıldığında yutkunup ıslak dudaklarımı yaladım dudaklarına bakmaya devam ederken.

"Hayır hayatım. Düşünmüyorum, düşünmeyeceğim de. Aşığız, hem de gözlerimiz yalnızca birbirimizde takılı kalacak kadar çok. Zamanımı ne kadar çok seninle geçirirsem, ileride yaşlandığımızda keşke erken tanışsaydık pişmanlığım olmayacak. Zira hayatımın her demindesin, lise aşkımsın, üniversitede nişanlımsın ve mezun olunca da eşim olacaksın. Bu ne kadar büyük bir şans, biliyor musun?"

Daha çok bitiyordum ona, aklım gidiyordu. Dudakları arasından dökülen her söz kalbimi tatlı bir hisle yakıp geçiyordu. 

Çok seviyorduk. Tanrı şahit ki biz birbirimizi ölümüne seviyorduk.

"Bilmez miyim? O şanstan etkilenen diğer kişi de benim. Seni gördüm, istedim ve birden kucağıma düştün. Sana nasıl yanaşabileceğimi düşünürken kollarımın arasında bulmak inanılmazdı benim için. Üç yıl oldu ama sanki her şey dün gerçekleşmiş gibi taptaze, canlı. Sana olan sevgim, koruma hissim, aşkım, merhametim hala ilk günkü gibi."

Onu istemiştim. Market kapısında tatlı tatlı güldüğünü gördüğüm ilk gün deli gibi istemiştim ve gerçekten de bir hafta kadar bile sürmeden kucağımda bana boncuk boncuk bakarken bulmuştum onu. O zamanki heyecanımı hala hatırlıyordum.