បន្លឺថ្ងៃចែងចាំងតាមចន្លោះបង្អួចប៉ះលើផ្ទៃមុខរលោងស្អាតនាយតូចកំពុងគេងលក់អាក្រាតកាយដែលមាននាយសង្ហារគេងអោបពីក្រោយដោយអាក្រាតដូចគ្នា ដោយសារតែយប់មិញបានសាកជាមួយអាងទឹកធំក្មុងបន្ទប់ នាយជួយពន្លត់ភ្លើងកំហឹងខឹងប្រច័ណ្ឌប្តីរបស់ ថេហ្យុង ក្នុងអាវនោះ ។
ចម្លែកដែរធម្មតា ជុងហ្គុក តែងតែភ្ញាក់ពីគេងមុនរៀបចំអាហារពេលព្រឹកសម្រាប់គេតែថ្ងៃនេះនាយនៅសង្ងំគេងអោបគេនៅឡើយ ព្រោះតែនាយមានអារម្មណ៍ថា ហេតុអីនាយតែងតែងើបចោលគេតើគេអាចមាអារម្មណ៍មិនល្អទេ? ដូច្នេះនាយចង់ផ្លាស់ប្តូររបៀបដែលត្រូវយកចិត្តទុកដាក់គេគ្រប់ចន្លោះវិញ ។
ថេហ្យុង សន្សឹមៗបើកភ្នែកមមីមើបែរមកចំនិងមុខរបស់នាយសង្ហារដែលកំពុងបិទភ្នែកគេង នាយសង្ហារពេកសូម្បីតែពេលបិទភ្នែកគេងបែបនោះធ្វើអោយ ថេហ្យុង មិនអាចហាមមិនអោយថើបបបូរមាត់របស់នាយបានសូម្បីតែបើកភ្នែកមកភ្លាម បបូរមាត់នេះពូកែណាស់ ពូកែថើប ពូកែថ្នាក់ថ្នមរាងកាយរបស់គេកាលពីយប់សឹងតែរលាយដូចទឹកកកទោទន់ទៅតាមបបូរមាត់នាយនេះឯងទោះជាខឹងយ៉ាងណាក៏ស្ងប់ទៅវិញដូចកាលពីយប់មិញ....
ត្រលប់មកពេលយប់ ពេលដែលចេញពីម៉ាតមក ថេហ្យុង ធ្វើមុខក្រញូវដាក់នាយ ជុងហ្គុក មិនអាចទប់មិននិយាយបានទេ ត្រូវតែពន្យល់...។
"ថេហ៍..."
"ស្ងាត់! ខ្ញុំចង់នៅស្ងាត់ៗ មិនចង់និយាយ"
"តែបងចង់និយាយ រឿងមុននេះដែល ស៊ូមី និយាយថានាងទៅណាមកណាតែជាមួយបងនោះ"
"រឿងអតិតទេ ខ្ញុំមិនប្រកាន់តែបើថ្មីៗ ជួយប្រាប់ហេតុផលផង"
"នោះហើយ នាងគ្មានមិត្តភក្តិជាប្រុសដែលអាចទុកចិត្តបានទេ ក្រៅពីបង ហើយទៅជាមួយតែកន្លែងណាដែលមិនសូវមានសុវត្ថិភាពប៉ុណ្ណោះ"
"ចុះឥឡូវនៅធ្វើអញ្ចឹងទៀតទេ?"
"ក៏...."
"ឬនាងមិនយល់? បងរៀបការហើយនាងនៅតែហ៊ានចេញក្រៅជាមួយបង? នាងមានចេតនានិយាយពាក្យហ្នឹងដាក់ខ្ញុំ ខ្ញុំ...មិនចូលចិត្តនាងទេ"
