ខួបកំណើត ថេហ្យុង ឆ្នាំនេះរៀបចំនៅផ្ទះធំ មានហៅមិត្តភត្តិមកចូលរួមផង ខុសអីតែរាល់ឆ្នាំញាំអាហារជុំតែគ្រួសារហើយឆ្លងតែបីនាក់ប៉ាកូន ព្រោះ ជុងហ្គុក ចង់បង្កើតភាពស្និទ្ធស្នាលជាមួយមិត្តភាព គួរតែមានកម្មវិធី ឬឧស្សាហ៍ជួបគ្នាអោយបានច្រើន បន្ទាប់ពីការបញ្ចប់កិច្ច្កការរៀងខ្លួន ។
មីនយូ និង សុឺងខ្វាន់ សម្រេចចិត្តចុះសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍ហើយរស់នៅជាមួយគ្នានៅប៊ូសាននេះតែម្តងដោយសារ មីនយូ បានឡើងដំណែងជាប្រធានរងក្រុមហ៊ុនទៅហើយ ពួកគេនៅតែធ្វើការនៅទីនោះដដែលទេហើយកាន់តែល្អជាងមុន សុឺងខ្វាន់ ក៏ឡើងមកកាន់ដំណែងជំនួយការអោយ មីនយូ ហើយភាពស្និទ្ធស្នាលរបស់ពួកគេមិនមែនជារឿងចម្លែកព្រោះអ្នកណាក៏បានដឹងរឿងដែរ ។
"ខួបកំណើតឆ្នាំនេះ សូមអោយឯងមានអាក្បាលខូចមួយទៀត" មីនយូ
"ហេតុអី? មួយនេះហត់មិនគ្រប់?" ថេហ្យុង
"មួយនេះបងយក" មីនយូ
"វៃឥឡូវហ្នឹង ប្រឹងណាស់បានបានមួយហ្នឹង ចង់យកស្រួលៗម៉េចបាន?" ជុងហ្គុក
"យកកក់ធ្វើកូនប្រសារតើ" មីនយូ
"មិនលើកអោយទេ មិនដឹងកូនឯងប្រុសស្រី ហើយកូននៅឯណា?" ជុងហ្គុក
"ពីបីឆ្នាំទៀតទៅឃើញហើយ"
"ឆើស!!"
"ថេហ្យុង-ហ្យុង សូមអោយមានសុភមង្គល រីករាយរាល់ថ្ងៃ និងមានសុខភាពល្អ" សុឺងខ្វាន់
"អរគុណ សុឺងខ្វាន់ហា៎ មកអង្គុយញាំអីសិនទៅ បងប្រុសដូចគ្នា" ថេហ្យុង
"ឯណា កូនប្រុសបង?" មីនយូ
"នៅលើលោកតាឯណោះ ព្រោះគេកិចកុកចង់ញាំនំខេកនៅលើតុ"
"កូនប្រុសប៉ា" មីនយូ ក្រឡេកទៅឃើញហើយក៏រត់ចូលទៅរក នាយស្រលាញ់ក្មួយកំហូចនេះខ្លាំងថែមទាំងបង្គាប់អោយហៅប៉ាទៀតផង តែទោះនាយមិនបង្គាប់ ជុងហ្គុក និង ថេហ្យុង ក៏នៅតែបង្គាប់អោយហៅដដែលហ្នឹង ។
ដល់ពេលកាត់នំ ជុងហ្គុក ពរ យ៉ូជុង ហើយ ថេហ្យុង ឈរនៅជាប់គ្នានេះទេ នំនេះ ជុងហ្គុក កម្មង់ជាពិសេសតែម្តង សម្រាប់ ថេហ្យុង មិនមានស្នូលប៊ឺ ទេ នំមួយទៀតទើបមានស្នូល ។
