[ZOSTANIE WYDANE!] It started with a lie - The Rebellion Trilogy [ Część I ]

ROZDZIAŁ XVI To nie tak jak myślisz.

Nadeszła ta godzina, godzina kiedy wszyscy mieli się schodzić. Mimo, że na początku byłam sceptyczna co do tej imprezy to jak tylko zobaczyłam gości witałam ich z radością. Ten wieczór musi być udany w końcu to moje osiemnaste urodziny.
Musi być cnie?
Gości przybywa, a ja się rozkręcam dawno nie czułam się tak wolna.

- Bo najpiękniejsze rzeczy dzieją się w Kalifornii. - powiedział Alex szturchając mnie łokciem w żebro.

-Ała. Co ty?

-Nic, nic Greto. Mam dla ciebie prezent.

Wyjął białe pudełeczko z zieloną kokardką.

- Odtwórz.

Podał mi pudełko, a ja zaczęłam rozwiązywać kokardkę, otworzyłam wieko i zobaczyłam tam srebrną bransoletkę ze znakiem zodiaku. Był to koziorożec mój znak. Prezent bardzo mi się podobał i zażyczyłam sobie by Alex mi go założył.

-Dziękuje bardzo! - wykrzyknęłam, a następnie go mocno przytuliłam.

- Nie masz za co słońce, a teraz wybacz obiecałem komuś upojną noc.

- Upojną noc?- dopytałam robiąc banana na twarzy.

-Tak.

- Któż to taki.

-Nie mogę Ci zdradzić. To moja słodka tajemnica, no może kiedyś.- powiedział z widocznym zadowoleniem.

-Ja wiem, że te kiedyś będzie szybko.

-Zobaczymy.

-No ej mi nie powiesz?

Cmoknął mnie w czoło, a następnie założył palec wskazujący na usta i odszedł. Tak się cieszyłam, że mu się układa. Chciałam skakać ze szczęścia uwielbiałam gdy moi bliscy są szczęśliwi. Miałam nadzieję, że Alex długo nie będzie mnie trzymał w niepewności i potem mi wszystko opowie. uwielbiałam jego opowieści szczególnie te romantyczne.Uważam, że nikt nie ma tak bogatego życia seksualnego i romantycznego jak on.
Zdałam sobie sprawę, że rozmyślałam o tym stanowczo za długo ruszyłam w stronę kanap gdzie zauważyłam siedzącą Ginny. Chciałam z nią pogadać i dowiedzieć się co ją gryzie. Martwiło mnie to bardzo w końcu to moja przyjaciółka. Ja mogę być smutna, ale ona na to nie zasłużyła za długo była w takim stanie kiedyś i nie chciałam żeby to do niej wróciło. Dosiadłam się do niej. Piła poncz.

- Chcesz łyka? - spytała.

-Nie, ale miło, że pytasz.

Uśmiechnęłam się do niej, ale ona nie podzielała mojego entuzjazmu zamiast tego wywróciła oczami, a następnie jej wzrok utkwił w podłodze.

-O co ci chodzi Ginny? - spytałam z poważną miną.

-Wiesz co rozmawialiśmy dużo z Sebastianem. O tobie również. - zamurowało mnie. -Wiedziałam, że go nie lubisz dlatego bardzo mi zależało żeby spróbował się z tobą zaprzyjaźnić. Nie chcę żeby moja przyjaciółka nienawidziła kolejnego chłopaka, z którym może dojść do czegoś więcej. Ja wiem, że nienawidziłaś Toma i szczerze to rozumiem. Tom był jaki był i ranił mnie, a ty to widziałaś najlepiej to czego sama przez dłuższy okres swojego życia nie mogłam dostrzec, ale nie znasz Sebastiana. Nie wiesz jaki on jest chociaż teraz może to się zmieniło. - stanęła na moment i spojrzała mi prosto w oczy. - Przy rozmowach ze mną staje się nieobecny, zamyślony. Mam wrażenie, że już go nie interesuje, ale do wczoraj nie wiedziałam dlaczego. - Tu przy stanęła i zrobiła głęboki oddech. Patrząc mi się prosto w oczy z wielkim żalem, którego jeszcze wtedy nie rozumiałam. - Widziałam was wczoraj Greto. Widziałam jak się przytulaliście, jak cię głaskał, a potem odjechaliście razem taksówką.