Elusiva Tú

Ep. 40 (Till death do us Apart)

"My love will never end
Till death do us part"

Isabela

Her reaction is that she's enjoying watching me suffer.

I guess this is  my punishment. I guess she will be happier if she knows that I'm bending my knees on the floor full of thorns  just to win her back.

Is that what she really wants? That I will cry and my tears turn to blood? Bakit ba kasi ang tigas na niya?

"Isabela."  Si Christian.

May bitbit pang wine glass na galing ata sa  kabilang table. "Toast." A clink sounds after he kisses our wine glasses.

He's wearing a floral tuxedo na binagayan naman ng itim na slocks. He's so masculine sa attire niya basta wag lang magsalita sa harapan namin.

"Ang ganda mo naman, sissy." Puri niya sa gray backless gown ko na suot. "But to be honest, ang putla mo lately, sis. May sakit ka ba?" Hindi na niya napigilang na itanong. Sabay hila ng upuan at umupo sa tabi ko.

"Wala noh. Busy lang ako recently alam mo naman si ma'am Gre." Muntikan pa akong masamid sa pagbanggit ng pangalang Gre.

Lately, hindi na nasanay ang vocal cords ko sa pangalan na dati rati naman ay paborito ko na banggitin.

Isa sa mga changes na napansin ko sa sarili at mukha pa atang di pa ako masasanay. Matatagalan pa bago ko matanggap ang lahat.

Naalala ko na naman ang nangyari sa amin nung nakaraan. After that incident kasi umuwi ako agad-agad. Wala na akong pakialam kung i-terminate niya ako. Matatanggap ko naman lahat pero she's too much. She's trespassing my territory. Hindi ko na kaya yung mga pinagsasabi niya. It's below the belt na.

"Sabagay. Pero ano ba kasing purpose ni ma'am Gre sa gabing 'to. Aside sa anniversary lang naman ng company niya. Diba, sissy? Ang bongga lang kasi. Like may ikakasal ba?Proposal na magaganap?" Exaggerated at patanong niyang sabi.

Ngayon ko lang din napansin ang motif ng venue tas bigla akong kinabahan.

I let out a deep sigh. Pagod lang siguro talaga ako.Mapapagod din siguro ako kakahabol sa kanya.

"Napaka mo. Baka 'to lang kasi ang naisip niya." Tukoy ko kay Gre.

Pero sa totoo lang kinakabahan ako na di ko mawari. I'm so nervous sa di ko malaman na dahilan talaga. Like, may mangyayari bang surprise o masama. Tse-neck ko pa ang wine glass ko hindi naman kape to pero bakit medyo nag palpitate ako. Pinagpapawisan ang mga kamay ko.

As I watched her in the middle of the stage after siyang tawagin ng emcee. Hindi ko gaanong naiintindihan ang mga pinagsasabi niya, kasi busy ako kaka reminisce ng mga nakaraan namin kung paano nauwi sa wala ang lahat.

Kung paano kami nag bago, paano siya nag bago. Paanong hindi na namin kilala ang isa't-isa.

Natigil lang ata ako ng nag palakpakan ang lahat kasabay ng soft music sa paligid.

She's announcing that she will get married soon, for real. Her smile turns too wide when she calls the name of her wife to be.On the other hand, Samantha walks down in the  pretty aisle and quickly approaches where Gre is standing with arms wide open.

They're a perfect combination in front of us, a perfect couple that people will adore. Jealousy flashed in people's eyes.

I hear the crack of my heart. I can't breathe, this can't be! My heart can't take this damage. She wrecked my whole system.I can't even move, my knees are numbing to make a single move.It's too hard to absorb their simple announcements.