အခန်း ၂၄၁ ။ ကျောင်းလုံဖမ်းဆီးခံရမှု
"ကြီးမြတ်တဲ့... ကြီးမြတ်တဲ့နတ်ဒေဝါ" ကျောင်းလုံက ရှန်းရင်ဘက်လှည့်ပြောတယ်။
"ကျွန်တော်တို့ ဘာလုပ်ကြမလဲ"
"ကိစ္စမရှိဘူး၊ အရင်ဝင်ကြရအောင်" ရှန်းရင်က မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြပြီး ခပ်တိုးတိုးပြောလိုက်တယ်။
"ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ခုလည်း နင်က နဂါးဆိုတာ ဘယ်သူမှ မပြောနိုင်တာ"
"တကယ်လား... ကျွန်တော်တို့ တကယ်ဝင်လို့ရတာလား"
"စိတ်အေးအေးထားပါ၊ လွယ်လွယ်လေး" ရှန်းရင်က ယုံကြည်ချက်ရှိရှိဖြေပြီး တစ်ခဏစဉ်းစားကာ ထပ်ဖြည့်ပြောလိုက်တယ်။
"ငါရှိနေရင် နင်ဘာကြောက်စရာလိုလဲ"
ဟုတ်သားပဲ၊ ကြီးမြတ်တဲ့နတ်ဒေဝါ ရှိသေးတာပဲ။ ကျောင်းလုံ စိတ်အေးအေးထားပြီး တံခါးထဲ ခြေချလိုက်တယ်။
ချက်ချင်း ရွှီးခနဲ လေတိုးတဲ့အသံလှိုင်းပေါ်လာပြီးအနားမှာ ဝိညာဉ်ဓားတွေ ဒါဇင်နဲ့ချီ ပေါ်လာတယ်။ ကျောင်းလုံရဲ့ ခြေထောက်အောက်ဘက်နားဆီ ထိုးစိုက်ပြီး သူ့ခြေထောက်ပတ်လည်မှာ ရဲရဲတောက်နေတဲ့ အနီရောင်အလင်းတွေနဲ့ ဝိုင်းထားတော့တယ်။
တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ဓားသန်းချီက သူ့ခေါင်းပေါ် ပေါ်လာတယ်။ ဓားတွေက သူ့ဆီ မိုးလိုမျိုး ထိုးစိုက်ဖို့လုပ်တော့တယ်။
ကျောင်းလုံ ။ ။ "..."
အားလုံး ။ ။ "..."
အဆင်ပြေမယ်လို့ သူပြောတယ် မဟုတ်ဘူးလား/
Σ(°△°|||)
ကျောင်းလုံက ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် နဂါးတစ်ကောင်ပဲ။ ဓားအင်းကွက်က ရုတ်ခြည်း ပေါ်လာပေမဲ့ သူ့တုံ့ပြန်မှုက အရမ်းမြန်ပြီး နဂါးအသွင်ဆီ အလိုလိုပြောင်းလဲလိုက်ကာ ရှေ့ကို အရှိန်မြှင့် ဓားမိုးကို လက်မတင်လေး ရှောင်လိုက်တယ်။ ချက်ချင်း နဂါးကြီးတစ်ကောင် သူတို့ဆန့်ကျင်ဘက်က ကြာပန်းတွေစိုက်ထားတဲ့လမ်းပေါ် ပေါ်လာတယ်။
ခုလေးတင်နှုတ်ဆက်နေကြတဲ့ နတ်တွေအကုန် တိတ်ဆိတ်ကုန်တယ်။
YOU ARE READING
ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)
FantasyBook 1 က wall ထဲ ဝင်ဖတ်လို့ရပါတယ် Book 1 က wall ထဲ ဝင္ဖတ္လို႔ရပါတယ္
