အခန်း ၃၈၀ ။ တစ္ဆေများကိုလွင့်ပျောက်စေရန် နည်းလမ်း
"ကောင်းကင်အရှင်ယွင်" လူတိုင်း အံ့ဩသွားပြီး အပျော်လွန်ကုန်တယ်။
"ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းကင်အရှင်ယွင် ဒီရောက်လာပြီ လုံရှင်းမြို့ ခုတော့ ကယ်တင်ခံရပြီ"
"သူက လောကထဲ တကယ်ကို အတော်ဆုံး စိတ်တန်ခိုးကျင့်ကြံသူပဲ၊ ဘယ်သွေဖယ်တစ္ဆေကိုမှ သူမဖြေရှင်းနိုင်တာမရှိဘူး"
"ငါတကယ်ကို ကောင်းကင်သခင်ယွင်ကို တွေ့ခွင့်ရမယ်လို့ မထင်မိခဲ့ဘူး၊ ဒီခရီးက တကယ်ကို အကျိုးမရှိမဟုတ်ဘူးပဲ"
"ကောင်းကင်သခင်က လွန်ခဲ့တဲ့ဆယ်စုနှစ်တွေတည်းက လောကကြီးကနေ ကွယ်ပျောက်နေခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား၊ သူက လုံရှင်းမြို့အတွက် တကူးတက လာခဲ့တာများလား"
လူတိုင်း စိတ်သက်သာရသွားပြီး စိတ်လှုပ်ရှားမှုအပြည့်နဲ့ ရှေ့ကိုသွားကြတယ်။
ယိချင်းတောင် သိချင်စိတ်တချို့နဲ့လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ကောင်းမှုများပြားတဲ့လူတွေပဲ သူတို့ကိုယ်မှာ ကောင်းမှုအလင်း ရှိနိုင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒါက သူ ဒီလောက်တောက်တဲ့လူကို ပထမဆုံးအကြိမ် မြင်ဖူးတာပဲ။ တခြားကမ္ဘာလေးတွေထဲက ဗုဒ္ဓကျင့်ကြံသူတွေတောင် သူ့မှာရှိတဲ့ ကောင်းမှုရဲ့ ထူထဲမှုမျိုး မရောက်နိုင်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူက ကျင့်ကြံသူ၊ ဟင့်အင်း ဒီကမ္ဘာငယ်လေးထဲက စိတ်တန်ခိုးကျင့်ကြံသူတစ်ယောက်ပဲလေ။
ဒီလောက် ထူထဲတဲ့ ကောင်းမှုအလင်းရဖို့ လူတစ်ယောက်က ကောင်းမွန်တဲ့လုပ်ရပ်တွေ ဘယ်လောက်တောင်လုပ်ဖို့လိုလဲ။ ယိချင်း မလေးစားမိဘဲမနေနိုင်။
တစ်ကိုယ်လုံး ရွှေရောင်ဖုံးနေပြီး အလယ်မှာရပ်နေတဲ့အဲလူက လူတိုင်းကို ကြင်နာစွာသာ ပြုံးပြရင်း လက်သီးဆုပ်တယ်။
"တာအိုရောင်းရင်းတို့ ယွင်ဟန့် လာတာနောက်ကျသွားပါတယ်"
အဲတော့မှ လူတိုင်း တုံ့ပြန်နိုင်တယ်။ သူတို့တွေ အင်မတန်ရိုသေကိုင်းရှိုင်းစွာနဲ့ ပြန်ဂါရ၀ပပြုလိုက်တယ်။ တချို့ဆို မယုံကြည်နိုင်လို့ မျက်လုံးမှောက်တယ်ထင်ပြီး မျက်လုံးတွေကိုတောင် ပွတ်နေကြတယ်။ အတော်ကြာတော့ မျိုးရိုးနာမည်ယင်း ဂိုဏ်းချုပ်က ရှေ့တက်လာတယ်။
YOU ARE READING
ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)
FantasyBook 1 က wall ထဲ ဝင်ဖတ်လို့ရပါတယ် Book 1 က wall ထဲ ဝင္ဖတ္လို႔ရပါတယ္
