အခန်း ၂၀၉ ။ ကောင်းကင်လက်နက်များကို သိမ်းပိုက်ရန် အကွက်ချခြင်း
လူတိုင်းက ပြောစရာမဲ့နေကြတယ်။ ကျီချန်က ဧကရာဇ်တွေအားလုံးကြား နာမည်မထင်ရှားဆုံးဖြစ်ပြီး အဇဋာဧကရာဇ်အဆင့်ကို တက်လှမ်းတဲ့ပထမဆုံးလူလည်းဖြစ်တယ်။ သူ ဘယ်လောက်ကြာအောင် နေထိုင်ခဲ့လဲနဲ့ ဘယ်ချိန်က အဇဋာဧကရာဇ်ဖြစ်လာခဲ့လဲဆိုတာ ဘယ်သူမှမသိကြဘူး။
တခြားဧကရာဇ်တွေနဲ့မတူ ကျီချန်က အရမ်းလျှိုပြီး ကျင့်ကြံဆင့်မမြင့်ဘူး။ သူ့အရည်အချင်းက တခြားဧကရာဇ်တွေနဲ့ယှဉ်ရင် သာမန်လို့ပဲ စဉ်းစားနိုင်တယ်။ ပုံမှန်တိုက်အချင်းချင်းကြားဖြစ်တဲ့ ရန်ပွဲတွေ၊ ပြဿနာတွေထဲ ဝင်မပါသလို တစ်ဖက်ဖက်မှာလည်းမနေဘူး။ သူ့ဆီက ရတဲ့ အငွေ့အသက်က တခြားအဇဋာဧကရာဇ်တွေနဲ့ တည့်မတ်မဲ့ ကြင်နာတဲ့ ဧကရာဇ်ပေါ့။
အဲဒါကြောင့်လည်း လူတိုင်းက သူ့ကို တရားခံလက်သည်ဖြစ်မယ်လို့ မထင်ခဲ့ကြတာ။ ပြီးတော့ သူတို့တွေ့ခဲ့ရတာက တကယ်တော့။ သူက ကျင့်ကြံဆင့်မြင့်တာပဲ။ သူ့မသေမျိုးချီက တခြားအဇဋာဧကရာဇ်တွေထက် ပိုပြီးထူထဲပုံပဲ။ တမင်သက်သက် ကျင့်ကြံဆင့်ကို လျှိုထားခဲ့တာလား။
"မတွေ့တာကြာပြီ၊ မင်းတို့အားလုံးဘယ်လိုနေကြလဲ" ကျီချန်က သူ့မုတ်ဆိတ်မွှေးဖြူကြီးကို သပ်တယ်။ သူက ကြင်နာတဲ့ပုံစံ ဖမ်းထားသေးပေမဲ့ မျက်လုံးထဲမှာတော့ ပျော်မြူးနေလေရဲ့။
"စကားမစပ်၊ ဒီနှစ်တွေအားလုံးမှာ ကျုပ်သမီးကို စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့လို့ ဧကရာဇ်ချန်ကောကို ကျေးဇူးမတင်ရသေးဘူး"
"ခင်ဗျားသမီးလား" ချန်ကောက အံ့ဩတကြီး ဖြစ်သွားခဲ့တယ်။ နောက်တော့ မယုံကြည်နိုင်တဲ့ အမူအရာနဲ့ ဟွေ့လင်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။
"မင်း..."
ပျာယာခတ်သွားပြီး ဟွေ့လင်က အသည်းအသန်ရှင်းပြတော့တယ်။
"ကျွန်မ... ကျွန်မလည်း ဒါကိုစောနလေးတင်မှသိတာပါ"
လူတိုင်းက အတော်လေးအံ့ဩသွားခဲ့တာ။ ကျီချန်မှာ သမီးရှိတယ်လို့ ဘယ်သူမှမသိခဲ့ကြဘူး။
VOUS LISEZ
ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)
FantasyBook 1 က wall ထဲ ဝင်ဖတ်လို့ရပါတယ် Book 1 က wall ထဲ ဝင္ဖတ္လို႔ရပါတယ္
