အခန်း ၃၆၇ ။ ကောင်းကင်နဲ့မြေကြီး ဖွဲ့စည်းခြင်း
လူတိုင်း တိတ်သွားပြီး သူတို့ရှေ့က မယုံနိုင်စရာ မြင်ကွင်းကိုကြည့်လိုက်တယ်။ ကူယွဲ့နဲ့ယိချင်းတောင် မှင်တက်နေတယ်။ သူတို့တွေ ရှန်းရင်ရဲ့ ကြောက်ခမန်းလိလိ အစွမ်းတွေကိုသိပြီးတာကြာလှပြီမဲ့ သူမ ဟင်းလင်းပြင်ကို ဖွင့်ဟပြီး ကောင်းကင်နဲ့မြေကြီးကို ခွဲတာမြင်ရတော့ မှင်တက်မိဆဲပဲ။ ကမ္ဘာငယ်တစ်ခုကို ဖွင့်သလိုမျိုးမဟုတ်ဘဲ ဒါက မျက်နှာပြင်တစ်ခုလုံးလေ။ သူရုတ်တရက် ရှန်းကျင်း သူမကို မျက်နှာပြင်တာဝန်ယူဖို့ကန့်ကွက်ခဲ့ချိန်က သူမဟာ မျက်နှာပြင်အသစ်တစ်ခုကို လုံးဝဖွင့်နိုင်စွမ်း ရှိတယ်လို့ ပြောခဲ့တာကို ရုတ်တရက် သတိရသွားတယ်။ အခုတော့ တကယ်ကို အမှန်ဖြစ်ပုံပဲ။
ဒါ... မျက်နှာပြင်ကို ကျော်လွန်သွားတဲ့ စီမံထိန်းသိမ်းသူလား။
လူတိုင်းက အချိန်တစ်ခုကြာ အကြီးအကျယ်ထိတ်လန့်ကာ နစ်မြောနေကြတယ်။
အဲမတိုင်ခင်ထိ...။
"ဗိုက်ဆာလိုက်တာ" ရှန်းရင်က ရုတ်တရက် ရပ်သွားပြီး သူမနောက်ကလူတွေကိုလှည့်ကြည့်တယ်။
"ဖေဖေနျို၊ ငါ အဆာပြေမုန့်တချို့ အရင်စားရင်ရော"
"ထွက်သွား" ကူယွဲ့နှုတ်ခမ်းတွန့်သွားတယ်။ ချက်ချင်းပဲ အံ့ဩမှင်တက်မှုအကြည့်က ပေါက်သွားတဲ့ ပူစီဖောင်းလို ပျောက်ကွယ်သွားခံ့တယ်။
"မင်း မီတာ၅၀ပဲ လမ်းလျှောက်ရသေးတာလေ"
ဟုန်မုန့် ။ ။ "..."
ယိချင်း ။ ။ "..."
အားလုံး ။ ။ "..."
သူမက တကယ်ပဲ အဲအစားသရဲပါပဲ။
——————
ရှန်းရင် ၈နာရီတိတိ လျှောက်ပြီးချိန်မှာတော့ ကောင်းကင်နဲ့မြေကြီးကို လုံးဝခွဲခြားပြီးသွားတယ်။ သူမ အလယ်မှာ စားသောက်စရာတောင်းဆိုဖို့ ရပ်ခဲ့သေးတယ်။ ကံကောင်းလို့ စားဖိုမှူးက သူ့သိုလှောင်အိတ်ထဲ စားစရာထည့်ထားလို့ပေါ့။ ဘေးကနေ ဟင်းပွဲတွေ အသီးတွေကမ်းပေးတဲ့သူနဲ့ တစ်ယောက်သောငပျင်းက နောက်ဆုံးတော့ တောင့်ခံနိုင်ခဲ့တယ်။
أنت تقرأ
ပျင်းနေပြန်တဲ့ ကိုယ့်ဆရာ (Book 2)
خيال (فانتازيا)Book 1 က wall ထဲ ဝင်ဖတ်လို့ရပါတယ် Book 1 က wall ထဲ ဝင္ဖတ္လို႔ရပါတယ္
