#ភាកទី32
ដោយសារតែការបាត់ខ្លួនរបស់ជុងគុកនឹងថេយ៉ុងបានធ្វើអោយគ្រប់គ្នាបារម្ភចែកគ្នាតាមរកពាសពេញព្រៃដោយហេតុថារកមិនឃើញទើបជីនសន្មតថាពួកគេទាំងពីធ្លាក់ចូលទៅក្នុងជ្រោះនោះហើយ
"ពួកគេប្រាកដជាធ្លាក់ទៅក្នុងជ្រោះនោះហើយមិនបានទេយើងត្រូវតែចុះទៅរក"ជីនអារម្មណ៍មិនមូលទេព្រោះតែបារម្ភពីជុងគុក
"ទ្រង់ស្ងប់អារម្មណ៍សិនទៅជ្រោះនេះមិនអាចចុះទៅក្រោមបានទេព្រោះជាកន្លែងសត្វសាហាវៗរស់នៅសូម្បីតែអ្នកហាត់គុណកម្រិតកំពូលចុះទៅក៏មិនអាចឡើងមកវិញបានដែរទ្រង់ស្តាប់ខ្ញុំហើយស្ងប់អារម្មណ៍"ណាមជូនចូលមកអោបជីនដែរកញ្ជ្រោលរកចុះទៅខាងក្រោម
"មែនហើយទ្រង់គួរទេជឿជាក់លើសមត្ថភាពរបស់រាជបុត្រទី3ជឿថាទ្រង់នឹងមិនកើតអ្វីទេ"យ៉ុនហ្គីទ្រថ់មានបន្ទូលឡើងព្រមជាមួយការសម្លឹងមើលទៅជ្រោះនោះដោយក្រសែភ្នែកព្រួយបារម្ភគ្មានអ្នកណាដឹងអំពីព្រៃនេះជាជាងទ្រង់ទេ
"ពិតមែនហើយនៅមានថេយ៍ទៀតពួកគេមិនអាចកើតអ្វីទេ យ៉ាងណាព្រៃនេះមានតែម្ចាស់បងទេដែរត្រឡប់មកវិញបាន"ហូ៑សុកដែរឈរនៅក្បែរនោះមានបន្ទូលឡើងអោយជីនស្ងប់អារម្មណ៍ខ្លះ
"បងជឿលើកូនប្រុសបងណាជីនកុំបារម្ភពេកអីទ្រងើហត់ណាស់ហើយគួរតែទៅសម្រាកសិនល្អទេ"អ្នកស្រីមីងហ្វាក៏បានជួយបញ្ចុះបញ្ជូលជីនអោយលែងសូវគិតពីពួកគេដែរទើបទហរង់យល់ព្រមត្រឡប់ទៅសម្រាកតាមពាក្យគេសុំពិតមែន
"ម្ចាស់បងទ្រង់គិតចង់ចុះទៅព្រៃនេះពិតដែរទេ"ណាមជូន
"អឹម!គ្មានអ្នកណាស្គាល់ព្រៃច្បាស់ជាងបងទេ"
"តែទូលបង្គំខ្លាចថាទ្រង់មានរបួសធ្ងន់ធ្ងរដូចកាលពីមុនទៀត"ហូ៑សុក
"កុំបារម្ភអីបងក៏មិនមែនក្មេងទៀតដែរទោះជាទីនោះប្រើយុទ្ធសិល្ប៍មិនបានក៏បងយល់ដឹងពីទីនោះច្បាស់ដែរយ៉ងណាផ្ញើរឯងមើលនគរផងព្រោះមិនដឹងថាពេលណាបងត្រឡប់មកវិញទេ"ឮយ៉ុនហ្គីទ្រង់និយាយបែបនេះជីមីនក៏ប្រែជានៅមិនសុខក្នុងចិត្តនឹកបារម្ភពីទ្រង់ខ្លាំងណាស់តែមិនហ៑ាននិយាយអ្វី
YOU ARE READING
꧁༺អ្នកប្រុសច្បង࿐
General Fiction"ឈ្មោះជាកូនច្បងក្នុងគ្រួសារតែរស់នៅមិនបាននឹងអ្នកបម្រើទុកខ្ញុំជាស្អីទៅអ្នកម៉ែសុំទោសខ្ញុំធ្វើអោយអ្នកម៉ែលំបាក....." "អាយយយយ៎.....យយយ៎....អាយមបាលឆ្លួតលោកឯងអោយយើងមកចូលរាងកាយអ្នកណាហេតុអីក៏វេទានម្លេះចង់សងសឹកយើងមែនទេ"ថេយ៉ុង "ហ៉ឹកៗៗអ្នកប្រុសលង់ទឹកឡើងក្រឡកខួរហ...
