Lover

Kabanata 31

Nagulat naman ako sa malakas na hakhak ni Papa matapos umalis nung magandang pikon sa hapag kanina.

"Napaka mo talaga, Mahal. Inasar-asar mo pa yung isa." Saway naman ni Mom dito. Habang ako naman ay nangingiti lang. Dahil first time kong nakita na nag-walk out si Sungit.

Ikaw ba naman ganun-ganunin ng sarili mong tatay.

"Mahal, kilala mo ang anak mo. Kung hindi siya napikon kanina ay hindi niya sasabihin na sila na pala ni El. Parang katulad lang noong grumaduate siya as Summa Cum Laude nung batch niya. Noong araw na din na 'yon nalaman natin dahil sa announcement sa stage. Kahit noong pumasa 'yan at nag-top ng bar niya." Angil naman ni Dad.

"Sayo lang naman nagmana 'yan. Napaka masikreto niyo pareho kaya ayan nagkakagulatan kayong mag-ama. Ikaw nga hindi mo sinabi na na-deploy ka sa gulo ng Syria kung hindi pa sa amin tumawag ang kaibigan mo." Ganti naman dito kaya natahimik si Dad.

"Suyuin mo ang batang 'yon. Ikaw naman kasi pinipilit mo siya palagi na magsabi agad alam mo namang hindi na siya kagaya nang dati e." Muli pang bilin ni Mom at tinapos na ang pagkain.

Tumayo ito at inilagay ang kinainan at niligpit na rin ang plato nung isa kasi wala na talagang plano bumalik para ituloy ang pagkain niya. Naiwan kami ni Papa sa lamesa.

"Huwag kang magugulat kung mas masungit siya sa'yo mamaya. Kilala ko ang anak ko pero bigyan mo siya ng panahon, she'll come around. I do love my daughter so much kaya kung sasaktan mo lang siya dahil hindi mo na siya kayang alagaan ay ibalik mo na lang sa'kin ha? Mahal din kita bilang anak, kaya magsabi ka sa'kin kung nasasaktan kana ng anak ko ha? Kahit na ayoko siyang masaktan ay mas lalong ayokong makasakit siya. My daughter is not perfect. She can be stubborn and hard to love. But when she loves, she love harder and harder. Kaya ang payo ko ay magbaon ng mahabang pasensya at pang-unawa." He said softly. He is really a great husband and father. And I know and I can how much this man loves his family.

"Pa, kilala ko ang pinili ko. I know that she doesn't have long patience for something or rather anything. She can be ruthless with her words. She is tough and very independent. And it's not easy to love her. But I don't love your daughter for the sake of reciprocation. I love your daughter because it feels like existing to me." I replied with giving him a smile. At nakita ko ang pag ngiti nito.

"Kaya una pa lang boto na ako sa'yo e!" Biro nito.

"Ah, baka kaya lang kayo boto kasi gusto niyo lang akong kalaro ng shooting at chess e." Sakay ko sa biro nito.

"Na halata mo ba? Hays, sayang naman at alam mo na." Natatawang gatong pa nito.

Natapos namin ang pagkain. At ako na ang nag-presinta na mag-ligpit ng mga plato ngunit tumanggi si Mom at ang payo lang sa akin ay kausapin ang kaniyang unica hija.

Kumatok ako pinto nito.

"It's open. Come in," She said monotonously.

"A penny of your thoughts?" Saad ko dito noong makitang naka-bihis ng pantulog at naka-upo sa kama niya habang naka-balot ng kumot ang kalahati ng katawan nito.

"How come you are still here after my outburst and why would you give me the time of the day?" Makahulugang wika nito. While I bend my knees on the foot of her bed to meet her eyes.

"Because I know you. And why not? Why not give you the time of day when you are the only person I consider worthy of spending it aside from my family. And how can you think so little of my love for you? Hindi mo ba maramdaman. Paano mo ba gustong mahalin?" I replied while giving her a smile.

"Ganiyan ka ba sa lahat? Kasi kung oo, ay huwag na lang." Tanong nito habang naka-tingin na sa akin. Nalulunod na naman ako sa mga mata niya. Na parang kasing lalim ng mga karagatan na hindi pa nasisid. Parang kasing lawak ng kalawakan.