Being Her [On-going]

CHAPTER 3

My personal maid, Yana, is the one who's driving the car. It took hours for us to arrive at the hospital.

Malayo ang kinaroroonan ng ospital dahil pinaggigitnaan yun ng dalawang lungsod.

Muntik pa akong matulog sa daan ngunit dahil sa gusto kong makita ang mundong ito ay nilabanan ko talaga ang antok.

Halos hapon na din kami ng makarating sa hospital. Hindi na muna ako lumabas ng kotse pagkaparada ni Yana dahil sa pinapakalma ko pa ang sistema ko dahil sa nerbyos.

Whoo! Kaya mo 'to Veranell!

Sinenyasan ko si Yana na buksan na ang pinto kaya ginawa niya iyon. Huminga pa ako ng malalim bago bumaba ng kotse.

Pinanatili kong seryoso ang ekspresyon ko at sinimulang maglakad na hindi pinapansin ang mga taong nilalampasan ko.

Tahimik lang na nakasunod sa akin si Yana. Kahit na pansin kung napapalingon sa akin ang mga tao ay di ko binigyang pansin at binilisan ang lakad.

Having this face really attract attention...tsk!

Pagpasok namin sa hospital ay si Yana na ang nagtanong sa nurse na nasa desk.

"Lead the way, Yana."

Utos ko sa kanya pagkalapit niya sa akin. Tumango naman siya at nag-umpisang maglakad.

Wala naman kaming nakasabay sa elevator....at medyo nakakapagtaka yun dahil madami namang tao sa ground floor ng ospital.

Ano naman kayang nangyari dito?

Pagbukas ng elevator ay isang pamilyar na tao ang nakita ko. Mukhang papunta siya dito.

Mabilis akong lumabas at naglakad tungo sa kanya.

"Butler George"

Tawag ko sa kanya. Huminto naman ito at tinignan ako. Mukhang hindi pa niya ako namumukhaan.

Geez! I thought he already saw Anasha's face without make-up.

Magsasalita na sana ako upang magpakilala pero hindi na natuloy iyon ng magsalita siya.

"I'm sorry, milady. I was not able to recognize you right away." Hinging paumanhin niya at yumuko.

"It's alright, where's my sister's room?" Pagtatanong ko, pansin ko ang biglang pagka-estatwa niya kaya nagtataka ko siyang tinignan. Napatikhim pa muna ito bago sinagot ang tanong ko.

"W-well, the Young Lady's room is just there." He said while pointing at a room not far from us. I nodded at him and was about to take a step until I remember Yana.

I looked behind me but I didn't saw her figure. Confuse, I roam my gaze only to find her standing near the elevator while looking at something.

Based on her expression, she's surprised. I even notice her trembling so I raised my brows.

What's with her? Did she saw something?

"Yana"

I called and luckily I was able to caught her attention. She hurriedly approached me with an apology saying she just saw someone.