Being Her [On-going]

CHAPTER 40

Ravenese's POV

I was in awe, while staring at the enchanting scenery before my eyes.

I was right. This narcissist young master brought me on top of the moutain. Dito ay kitang-kita ang buong kabuoan ng Lock City.

Hindi ito masyadong malawak tulad ng ibang mauunlad na syudad pero masasabi kong naiiba ito sa ibang syudad. Sa totoo lang, para kang nag-travel back in time dahil sa mga imprastraktura dito.

Gawa sa bato ang mga bahay at ang mga kasanayan ay may pagkakapareho sa kasanayan noon. Hindi ako makahanap ng salitang magagamit kong pang-describe.

It feels nostalgic! Everything in the city gives a vintage vibes!

Ang mga pananamit, ang mga bahay, imprastraktura at transportasyon ay tulad lang ng noon. Geez! Saang libro na naman ba ako napunta?

Hindi matatayog ang mga bahay. Para ngang hindi naabot ng modernisasyon ang Lock City. Ang tanging mayroon lang ay ang mga ilaw na ginagamit. Buti na lang at hindi gasera.

Kaya pala kung makatingin ang ibang tao sa amin ay kakaiba. Dang! Hindi ko naisip iyon kanina.

"Isn't it mesmerizing?" Hindi ako nakasagot sa tanong ni Asher at tanging tango ang tugon ko. It was indeed mesmerizing!

"Do you want to know the story behind this city?" Kaagad akong napalingon sa kanya ng sabihin niya iyon. Bigla kasi akong na-curious lalo na at isa din ang Lock City sa pumukaw ng atensyon ko habang binabasa ang nobela.

Hindi na-highlight sa nobela ang Lock City pero may mahalagang silbi ang syudad. I suddenly remembered a sentence while reading the novel.

"This city was the reason for the main male lead's  misery."

Bigla kong naisip na baka kapag nalaman ko ang kwento sa likod ng lungsod na ito. Maaaring malaman ko ang ibig sabihin ng pangungusap na iyon. I want to know why this city became the root of Leander's sufferings.

"I'm all ears, Young Master." I said with a hint of curiosity and interest in my voice. Mabilis kong binalikan ang mga tsi-tsirya ko sa loob ng kotse.

Natawa pa ang mokong sa ginawa ko at maya-maya'y lumapit din sa kotse. May kinuha siyang isang basket at bag sa trunk ng kotse saka lumapit sa akin.

Hindi naman siguro naglalaman ng mga kutsilyo at pang-patay ang bag no? Geez! Mukhang hindi ko pa din dapat pagkatiwalaan ang mokong!

Then, I stood in shock when Asher opened the bag. Inilabas niya mula doon ang isang malinis na tela. He gently lay it down. May kinuha pa siya sa bag at isang trench coat iyon.

Sha-la-la~ Boy scout pala ang g-go! May dala pa siyang mga ganito. Ano 'to? Picnic?

Iniabot niya ang trench coat. Dahil nilalamig ako ay walang pagdadalawang-isip kung tinanggap at isinuot ang coat.

"Sit down, m'lady." He gestured, asking me to do it. I only nodded. Umupo ako at saka inayos ang suot kong coat. He took a seat beside me. Hindi namin kami hustong magkadikit.

Alam naman niya ang limits niya. May isang metro ang layo niya sa akin.

Mabuti nga at nasa matino pa ang pag-iisip ng isang ito! Delikado na kapag naging ulol ang mokong! Maaga akong mapupunta ng bilangguan, panigurado.