Being Her [On-going]

CHAPTER 17

"Who are you?"
_______________________________________

Ravenese's POV

"Shouldn't I be the one to ask you that?" He playfully muttered. Tsk!

"How brazen you are." Komento ko na mas lalong nagpalawak sa mapaglarong ngiti nito.

"Same as you, 'Madam." He spouted emphasizing his word. Ha! Isa siya sa mga taong madaling umubos ng pasensya!

"Surely, now answer me. Who.are.you?" Saad ko sa mas malamig na boses, emphasizing my words more. Ngumiti ito ng nakakaloko. Now what?

"What if I don't want to, Madam." Ha! Ngayon ay naiintindihan ko na si Dahlia kung bakit mainit ang dugo niya sa lalaking ito! Nakaka-ubos ng pasensya!

"Do you value your life?" Tanong ko ng may maliit na ngiti sa aking labi. Nauubos na talaga ang pasensya ko sa kanya!

"Why? Gonna threaten me? Go ahead then, let's see what a woman like you got." Nanghahamon na sabi nito. *evil smirk

"Well then, you asked for this." Malamig kong saad at agad lumapit sa kanya. Inilabas ko ang hairpin ko na nakatago sa aking sleeves at itininutok iyon sa leeg niya.

Dahil sa mahigpit ang pagkakatutok ko ay hindi niya magawang manlaban lalo na't isang galaw niya lang edi goodbye na!

Napalunok naman siya at pinipigilang gumalaw dahil talagang delikado para sa kanya. Matalim pa naman ang pin na ito. Geez! Marunong naman pala siyang matakot e!

"Seems you didn't expect me to do this, huh? Do you think I won't slit your throat? Hmm? Better think twice before challenging me. Don't underestimate a woman. A woman like me can end your petty life easily. Now, answer me." Pahayag ko ng may owtoridad at lamig ang boses. Nakasandal siya sa couch at nakatingin sa akin. Tulad niya ay nakatingin ako sa kanya habang korner siya. Geez! Kapag may nakakita sa aming ganito ay baka iba ang maisip!

Naramdaman ko ang kaba niya dahil nagsimula na siyang pagpawisan. Deserve niya yan!

"E-ehem." Kinakabahang tikhim niya.

"I'm sorry for that." Hinging paumanhin nito, naramdaman ko naman ang sincerity niya kaya binawi ko sa pagkakatutok ang hairpin ko.

Habol-hininga at parang nabunutan ng tinik sa dibdib. Tsk! He should be thankful na may natitira pa akong awa sa katawan!

Umupo ako sa kaharap na couch at itinukod ko ang siko dito. Hinihintay kung ano ang sasabihin niya.

"I-i am Jasper. A spy from the country of Eurasia. " Spy? Tss! Sabi ko na e! But what is he doing there at Laurania?

"Why are you there at Laurania?" Tanong ko, huminga ito ng malalim saka sumagot.

"I was betrayed by my comrades when were out on a mission. Luckily, I survived, I'm planning to return at Eurasia but I immediately change my mind. So, I decided to stay at Laurania. I wanna live my life away from any illegal activities." Pagke-kwento nito, lies!
Tsk! Mukhang hindi pa siya nadadala.