Guarding Chances (Battaglia Nella Vita #2)

Chapter 32

Arisanna Mirielle Trujillo

Walang palya si Gael sa pagpapadala ng mga regalo, minsan pa pati umagahan hanggang gabihan ko ay sa kaniya pa nanggagaling, ngunit sa kabila ng mga iyon, hindi pa rin nagtatagpo ang mga landas namin. Hindi ko pa rin nakikita ang isang iyon, ilang taon na rin ang nakakalipas. Naging abala ako sa pag-aaral, wala akong inaksayang panahon at pinag-igihan ang pag-aaral ng sikolohiya.

"Regalo na naman?" tanong sa akin ni Miscianna. 

Tumango na lamang ako at binuksan ulit ang kahon, siguro naubos ko na ang lahat ng mga cute na bagay sa mga shop sa mall sa sobrang daming regalo ang natatanggap ko sa bawat araw. Kahit naman marami iyon, lahat naman ng mga natatanggap ko mula sa kaniya ay iniingatan at tinatabi ko. 

I am currently living alone in the condominium unit, Ate Cyerra and Kuya Han are now together with Arhynne in one house. They wanted me to come with them but I don't want to because I want them to spend more time together and enjoy every moment without me. Matagal din silang nagkalayong pamilya, at matagal kong nakasama si Kuya Han, hindi naman masakit kung magpaparaya ako sa panahong ito.

"Why not meet him?" tanong ni Miscianna. 

They all wanted me to try meeting Gael, even though there's a part of me that is eager to see him and come back to his arms, I choose not to. I wanted us to meet at a perfect time when both of us achieved our dreams already, and of course, when I'm sure that I can finally provide the love he deserves, the love that isn't unfair and will treat him beautifully just like he does.

"You know my answer, atsaka alam mo, kapag naman pinayagan ng mundo na magkita kami ulit, hindi ko na iyon mapipigilan o maiiwasan pa. We'll meet soon, eventually. Ayokong madaliin, I only know my whereabouts and not his." sagot ko sa kaniya.

"I'm amazed with your mindset, Miri. You love and put yourself first but you still keep the way you love." sabi sa akin ni Miscianna.

"I had to, Miscianna. Walang magmamahal sa sarili natin kung hindi muna tayo ang gagawa noon. Kung magmamahal tayo habang sirang-sira tayo, walang mangyayari. It's like a mistake on a loop." sabi ko.

"I can feel that both of you are lucky to have each other." sabi ni Miscianna at ngumiti sa akin.

"I'm luckier because he stayed despite all the hardship I caused." sabi ko at napangiti. 

"And sometimes, I can't help but think, do I really deserve him? May mukha pa ba akong maihaharap sa kaniya? Pero hindi niya talaga hinahayaang kainin ako ng mga isipin na iyon. Instead, he's there making his move, kahit ako naman dapat ang maunang gumawa ng paraan because I have been unfair to him." sabi ko.

"It's because the love he's willing to give you is also the love you deserve and destined for you." sabi sa akin ni Miscianna at hinaplos ang aking buhok. 

"Malapit na matapos ang paghihirap natin, in short ang college. What are your plans?" tanong ni Miscianna sa akin. Nasa isa kaming cafe ngayon, we just had one class and we decided to stay at the Black Clover Cafe for a while.

"Med school?" hindi ko pa siguradong sagot.

"Tell me when you're sure about your decision, isasabay kita sa examination application." sabi ni Miscianna sa akin, so she's going to med school huh? Sabagay, she's really smart.

"Gusto ko sanang magpahinga muna for a year? I want to work at the Seventeenth Heaven Cafe for a year while reviewing. Ayokong sumabak sa exam ng walang sapat na review." sabi ko sa kaniya.

"You're smart enough to pass the exam, Miri. What are you saying huh? But, yeah. It's up to you and where you feel comfortable and where you feel at ease." sabi niya sa akin at ngumiti.